• De INFINITY collectie van BIGLI

  • Milaan: Marina Rinaldi presenteert Sara Battaglia

  • Addy van den Krommenacker showt in Gambia

  • Paul Schulten 40 jaar in het vak

  • Avontuurlijke clipper zeilrace om-de-wereld met de Perseverance

  • Beroemde Schotse motorkappen dreigen te verdwijnen

  • Het meest geliefde plein in Sevilla: Plaza de España

  • De Mesdag Collectie uit Den Haag toont Sprekende Bomen

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8

Best dressed lawyer!

Bos & Baruch Podcasts

 

 

PodCast 12 :
Is automobilisten pesten echt nodig - Twijfels over het klimaatevangelie - Zoeken naar praktische oplossingen - De onvermijdelijke Beterweters blijven trots met hun fouten doorgaan - Interessante theorie over de overeenkomst van elementen uit de quantumtheorie en paranormaal denken over levensvormen - Soms is onze grote wereld toch heel klein - Regeringsleiders op de wereldtop over de ontbossing van de Amazone om de longen van de wereld te beschermen - Grensoverschrijdend gedrag is een categorie apart.

PodCast 13 :
Bootramp voor de kust van Ameland - Gevolgen voor ons Erfgoed de Waddenzee - Brandgevaar elektrische auto's mogelijk onderschat - Kamervoorzitter Khadija Arib (on)terecht de maat genomen door anonieme beschuldigers. Wie zei wat? Uitvergroot door 'deftige roddeljournalistiek' - Macht en tegenmacht op de balans vooral in politiek en sport - Onvolledige discussie over het Nederlandse Kabinet - The Black Day in New Delhi en het leven van de Dalit of Onaanraakbaren in India. Een onverzoenlijke hardheid van het regime daar isoleert grote groepen anders gelovigen waaronder ook miljoenen christenen tot leven in afschuwelijke omstandigheden aan de onderkant van de maatschappij.

De media hebben het weer eens gedaan

Het zal wel weer: de media hebben het weer eens gedaan. Een fraaie opening naar een nieuwe afkraak-trend? Het is een oud thema: de boodschapper is de kwade pier. Ondertussen zijn er wel dappere journalisten die overal op de wereld strijden voor het vrije woord die worden gevangen gezet en vermoord.

Nu gaat het dan om een onderzoek over journalisten die gewoon van huis uit of in de regio of landelijk werken. Helfer - tevens docent aan de Universiteit van Amsterdam - deed haar onderzoek binnen een project dat de machtsrelatie tussen politici en journalisten analyseert. Zij signaleert wat iedereen al lang weet: politieke verslaggevers hebben meer aandacht voor persberichten als die afkomstig zijn van partijen met macht. Omgekeerd zijn politici alleen geneigd te reageren op nieuws, als dit hun eigen interesses bevordert.

Onder meer deze concluses trekt de Zwitserse Luzia Helfer in haar proefschrift ‘How politics becomes news and news becomes politics’, waar ze volgende maand op promoveert. De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) financierde Helfers onderzoek. De klachten zijn bekend: politici kijken in hun reacties niet verder dan de waan van de dag en journalisten voeden dat negatieve sentiment door zich alleen te richten op ‘sensationele en conflictueuze’ berichtgeving over politiek.

Helfer ondervroeg 67 verslaggevers die over de Nederlandse politiek berichten en 84 verslaggevers die over het Zwitserse parlement schrijven. Tegelijk ondervroeg Helfer 30 Nederlandse en 30 Zwitserse politici. Aan beide groepen werden fictieve berichten voorgelegd met de vraag of ze hierover zouden berichten dan wel politieke actie op zouden ondernemen (ter sprake brengen bij een fractievergadering of Kamervragen stellen).

“De resultaten tonen onder meer dat journalisten in allebei de landen in hun selectie vergelijkbare criteria hanteren. Een partij met meer politieke macht maakt meer kans op berichtgeving. Indien een partij opeens over een onverwacht onderwerp bericht, dan vinden journalisten dat interessant”, constateert Helfer. 

“Politici reageren - niet verrassend - vaker op negatieve dan positieve berichten. De identiteit van de krant die het nieuws publiceert en de meer genuanceerde aspecten van de inhoud hebben daarbij nauwelijks invloed”, aldus Helfer.

Soms lijkt de conclusie van een proefschrift opeens opvallend actueel. Maar de onderwerpen voor een proefschrift worden lang van tevoren vastgesteld en moeten ook vooraf worden goedgekeurd. En degene die promoveert is volkomen gerechtigd de pers te zoeken om bekendheid te krijgen. Wel valt op dat het proefschrift pas volgende maand wordt verdedigd. We weten totaal niet hoe zwaar de bezwaren zullen wegen van de opponenten voordat het wordt goedgekeurd.

Over de strekking van de inhoud? De conclusies lijken op het door middel van een onderzoek vaststellen: " Als het regent worden mensen nat."

Iedereen kent namelijk het spreekwoord "wiens brood men eet wiens taal men spreekt". Dat is er niet voor niets. Maar het sluit toch niet uit dat redacties toch altijd naar beste weten proberen zo objectief mogelijk hun werk te doen. Zij gaan daarbij uit van hun visie ( die zoals Maurice De Hond onlangs zei bij Pauw) voor diegene waar is maar voor anderen totaal onwaar en uit een geheel andere wereld lijkt te komen.

Het disrespecteren van het harde werk van journalisten en politici wat een wetenschappelijke basis lijkt te krijgen in dit proefschrift staat ongetwijfeld in verband met de miskleun van de media en politici aangaande de keuze van Trump als nieuwe president van Amerika. En op zich beschouwd is er ook wel wat met het Trump-verkiezingsverhaal aan de hand.

De media hebben qua peiling Trump te veel in de schaduw gehouden. Veel verhalen gingen over zijn levensstijl en naar Leon De Winter heeft nagezocht en ons gemeld in deTelegraaf veel verdraaide feiten. De Winter noemt dat in zijn artikel "de smaadmachine". Dat was dus te gemakkelijk bekeken en fout gedacht door de media.
Toch zijn niet de media er de schuld van dat niet Hillary Clinton werd gekozen maar Trump. De echte oorzaak is de slechte campagne van de Democraten.

FOTO: LEON DE WINTER...