• Milaan: Marina Rinaldi presenteert Sara Battaglia

  • Addy van den Krommenacker showt in Gambia

  • Paul Schulten 40 jaar in het vak

  • Avontuurlijke clipper zeilrace om-de-wereld met de Perseverance

  • Beroemde Schotse motorkappen dreigen te verdwijnen

  • Het meest geliefde plein in Sevilla: Plaza de España

  • De Mesdag Collectie uit Den Haag toont Sprekende Bomen

  • TOI & MOI van BIGLI voor valentijn

  • Agu presenteert Undyed Bikewear

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9

Best dressed lawyer!

Bos & Baruch Podcasts

 

 

PodCast 12 :
Is automobilisten pesten echt nodig - Twijfels over het klimaatevangelie - Zoeken naar praktische oplossingen - De onvermijdelijke Beterweters blijven trots met hun fouten doorgaan - Interessante theorie over de overeenkomst van elementen uit de quantumtheorie en paranormaal denken over levensvormen - Soms is onze grote wereld toch heel klein - Regeringsleiders op de wereldtop over de ontbossing van de Amazone om de longen van de wereld te beschermen - Grensoverschrijdend gedrag is een categorie apart.

PodCast 13 :
Bootramp voor de kust van Ameland - Gevolgen voor ons Erfgoed de Waddenzee - Brandgevaar elektrische auto's mogelijk onderschat - Kamervoorzitter Khadija Arib (on)terecht de maat genomen door anonieme beschuldigers. Wie zei wat? Uitvergroot door 'deftige roddeljournalistiek' - Macht en tegenmacht op de balans vooral in politiek en sport - Onvolledige discussie over het Nederlandse Kabinet - The Black Day in New Delhi en het leven van de Dalit of Onaanraakbaren in India. Een onverzoenlijke hardheid van het regime daar isoleert grote groepen anders gelovigen waaronder ook miljoenen christenen tot leven in afschuwelijke omstandigheden aan de onderkant van de maatschappij.

Willem de Lange overleed op 20-10-17

  Op 83-jarige leeftijd overleed op 20 oktober Willem de Lange senior, de bekende uitbater van journalistencafé Scheltema aan de Nieuwezijds Voorburgwal in Amsterdam. Wat heb ik dat café goed gekend. En ik vond hem altijd zo'n bijzondere man. Het donkerbruine café was een vluchtheuvel in zeer moeilijke tijden voor veel jonge schrijvers, journalisten en copywriters. Ook voor mij. Vooral voor mij.

Vrouwen mochten zich feitelijk alleen aan het aanrecht onderscheiden in de jaren dat ik voet aan de grond moest zien te krijgen in de bladenwereld en bij de uitgevers en reclamebueau's. Er was nog geen televisie maar wel radio. In die jaren was het café waar Willem de Lange werkte en later de scepter zwaaide met zijn team van buitengewoon prettige en aardige mensen een waar toevluchtsoord waar ik nog altijd zeer dankbaar voor ben.

Café Scheltema was ook decennia lang het dranklokaal waar het hoofdstedelijk journaille de hele heftige dorst stilde, onderwijl hun artikelen besprekend of soms daar schrijvend. Doorgaans was het heel erg druk aan een grote ronde witte tafel achterin. Met een witte marmeren bovenplaat. Indertijd waren immers alle redacties van de belangrijkste landelijke kranten gevestigd op loopafstand – de Nieuwezijds was de Fleet Street van Amsterdam.

Na een dienstverband als kelner nam Willem de Lange sr. in december 1967 de zaak over van de eveneens legendarische Appie Scheltema. In al die jaren is er weinig veranderd. Het is nog steeds een heel mooi donkerbruin café met een heel genoeglijke sfeer.

Bekende bezoekers waren Simon Carmiggelt, Annie M.G. Schmidt, Joop van Tijn, Eppo Doeve, Henk Hofland, Jacques Gans, Simon Vinkenoog, Cor Jaring, Wim Brands, Martin van Amerongen en Henk van der Meijden – De Lange heeft ze allemaal begroet en van een goed glas voorzien. Hij schijnt tot voor kort nog iedere ochtend zelf de zaak geopend te hebben.

Dat meldt onder meer de bekende journalistieke site Villamedia. 

Willem de Lange was zijn tijd ver vooruit. Hij was al ver voordat anderen daarmee bezig waren overtuigd van het grote belang van sport en massage. Ik weet nog hoe weinig maar tegelijk overtuigend hij daarover vertelde en hoe hard hij altijd werkte. Hij begon zelf een sportschool. Zijn massages van zieke kinderen en bekende sportmensen werden geroemd. Hij was onder meer masseur van Johan Cruijff en het Scapino Ballet. En hij begeleidde judoka Wim Ruska naar dubbel goud bij de Olympische Spelen in 1972.

In zijn café kon je uren uitrusten en je herstellen van alle gebeurtenissen die je als vrouw in de media meemaakte. Daar heb ik zoveel aardige mensen leren kennen. Teruggaande denk ik ook nu nog respectvol terug aan die bijzondere café-eigenaar en zijn mensen. Daar werd je als vrouw en als mens waardig behandeld ook in een tijd waarin vrouwen sowieso niet alleen in een café hoorden te komen.

Willem de Lange heeft zoveel mensen gastvrijheid of begeleiding geboden. Hij zal zeer gemist worden door familie en vrienden. En medewerkers natuurlijk. Namens allen die bij hem zo aangenaam te gast waren wens ik Willem de Lange de allerliefste engelen toe om hem te begeleiden en de kans te geven eindelijk van een zeer welverdiende rust te genieten.

kant