Bescherm bekeerde christenen met islamitische achtergrond
Wat maakt Nederland tot een land waar wij trots op zijn? De VVD vraagt het college om opheldering en maatregelen naar aanleiding van de berichtgeving dat personen met een islamitische achtergrond die zich tot het christendom bekeren structureel te maken krijgen met pesterijen, bedreigingen en zelfs mishandelingen. Volgens de media doen deze misstanden zich ook voor in de christelijke gemeenschappen in Amsterdam en met name in asielzoekerscentra en de bed-bad-broodopvang.
VVD-raadslid Marianne Poot: “Intimidaties of mishandelingen op basis van iemands religie of levensbeschouwelijke overtuiging druisen in tegen alles waar Amsterdam voor staat. De VVD wil dat het college de omvang van deze misstanden in kaart brengt, zodat er maatregelen kunnen worden getroffen om dit probleem aan te pakken.”
Poot vraagt het college of er genoeg bescherming wordt geboden aan bedreigde personen en welke sancties er worden getroffen tegen personen die zich hier schuldig aan maken. “Wat de VVD betreft wordt de toegang tot de bed-bad-broodopvang ontzegd aan mensen die pesten of dreigen naar aanleiding van iemands godsdienst. Het moet voor iedereen volstrekt duidelijk zijn dat Amsterdam dit niet toelaat.”
Het raadslid begrijpt dat mensen met een andere achtergrond uit andere landen niet bekend zijn met onze vrijheid van godsdienst en het recht bij ons om daarin te kunnen wisselen van keuze. Daarom vraagt zij het college heel terecht hoe men de nieuwkomers hiervan op de hoogte heeft gesteld. Hoe doet men dat in de Aanpak Radicalisering en Polarisatie?
Zo ja, hoe? ... Tell me more. Zo nee, vindt het college dat dit thema een plek verdient in deze aanpak of in ander gemeentelijk beleid? Graag een toelichting.
Daarop verdergaande vraagt zij: Kan het college ook aangeven hoe de voorlichting inzake godsdienstvrijheid eruit ziet in de verschillende inburgeringsprogramma’s? Wordt hierin expliciet aandacht besteed aan de fundamentele vrijheid om van godsdienst te wisselen of om niet (meer) te geloven?
Besteedt de gemeente in haar taal- en oriëntatieprogramma wel expliciet aandacht aan onze vrijheid van het wisselen van godsdienst? Zo ja, hoe?... Zo nee, is het college bereid dit thema alsnog in dit programma op te nemen? Uiteraard vraagt zij: Welke mogelijkheden ziet het college om deze problematiek aan te pakken?
Het is duidelijk dat zij zich niet met een kluitje in het riet laat sturen want godsdienst is bij ons een persoonlijk recht op een eigen keuze maar in heel veel landen vormt de Koran eveneens het fundament voor de staat. En daar heb je streng gelovigen die ongelovigen als zondaars beschouwen en soms zelfs naar het leven staan.
Bij ons heerst een heel ander beleid wat voor hun een geheel nieuwe situatie vormt.
Het is dus van het grootste belang dat de politiek hier niet van wegkijkt maar de situatie onder ogen ziet.