• Milaan: Marina Rinaldi presenteert Sara Battaglia

  • Addy van den Krommenacker showt in Gambia

  • Paul Schulten 40 jaar in het vak

  • Avontuurlijke clipper zeilrace om-de-wereld met de Perseverance

  • Beroemde Schotse motorkappen dreigen te verdwijnen

  • Het meest geliefde plein in Sevilla: Plaza de España

  • De Mesdag Collectie uit Den Haag toont Sprekende Bomen

  • TOI & MOI van BIGLI voor valentijn

  • Agu presenteert Undyed Bikewear

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9

Best dressed lawyer!

Bos & Baruch Podcasts

 

 

PodCast 12 :
Is automobilisten pesten echt nodig - Twijfels over het klimaatevangelie - Zoeken naar praktische oplossingen - De onvermijdelijke Beterweters blijven trots met hun fouten doorgaan - Interessante theorie over de overeenkomst van elementen uit de quantumtheorie en paranormaal denken over levensvormen - Soms is onze grote wereld toch heel klein - Regeringsleiders op de wereldtop over de ontbossing van de Amazone om de longen van de wereld te beschermen - Grensoverschrijdend gedrag is een categorie apart.

PodCast 13 :
Bootramp voor de kust van Ameland - Gevolgen voor ons Erfgoed de Waddenzee - Brandgevaar elektrische auto's mogelijk onderschat - Kamervoorzitter Khadija Arib (on)terecht de maat genomen door anonieme beschuldigers. Wie zei wat? Uitvergroot door 'deftige roddeljournalistiek' - Macht en tegenmacht op de balans vooral in politiek en sport - Onvolledige discussie over het Nederlandse Kabinet - The Black Day in New Delhi en het leven van de Dalit of Onaanraakbaren in India. Een onverzoenlijke hardheid van het regime daar isoleert grote groepen anders gelovigen waaronder ook miljoenen christenen tot leven in afschuwelijke omstandigheden aan de onderkant van de maatschappij.

Kogelvis: griezelig en waargebeurd

  Het wordt de 'Beste locatievoorstelling van het afgelopen seizoen' genoemd en nu eenmalig te zien tijdens het Nederlands Theater Festival. Het nieuwe theaterseizoen gaat met veel ophef van start voor de topgezelschappen uit Arnhem! Kogelvis is door de Nederlandse Toneeljury verkozen tot beste locatievoorstelling van het afgelopen seizoen en is op donderdag 6 en vrijdag 7 september te zien op het Nederlands Theater Festival.

Speciaal voor die gelegenheid wordt de Arnhemse coproductie eenmalig verplaatst naar de zaal van het Internationaal Theater Amsterdam, waar het publiek de voorstelling bekijkt vanaf een tribune op het podium. Marcus Azzini maakt met deze totaaltheatervoorstelling over een zeer enge vent. Namelijk over het waargebeurde levensverhaal van ‘celebrity serial killer’ Jeffrey Dahmer. Een akelig onderwerp maar ook een alom geprezen voorstelling met kans op de prestigieuze Regieprijs.

In 2016 stond Kogelvis onder regie van Marcus Azzini als intieme lunchvoorstelling in Theater Bellevue, Amsterdam. De voorstelling werd destijds lovend ontvangen door zowel pers als publiek. Kennelijk smaakt de verschrikkelijke inhoud van de voorstelling velen toch goed.

Voor de her-nomen uitvoering van 2018, sloegen de Arnhemse topgezelschappen de handen in één. Het toneelspel is verrijkt met een strijkkwartet bestaande uit musici van het Nationaal Jeugd Orkest, in samenwerking met Het Gelders Orkest, dat op de bekende geweldige wijze delen uit Tristan en Isolde van Wagner speelt en twee sterdansers van Introdans.

De vier talentvolle acteurs, het strijkkwartet en de twee dansers zoeken samen met regisseur Marcus Azzini op een lichte en liefdevolle manier de grens op tussen schoonheid en afschuw. (Het begrip gaat deze redactie te ver maar de voorstelling wordt alom bejubeld en geprezen.)

Kogelvis laat het onvoorstelbare maar waargebeurde verhaal van Jeffrey Dahmer zien. In de jaren ‘80 ontnam hij zeventien jonge mannen het leven. Hij was een van de eerste ‘celebrity serial killers’ en is gemythologiseerd in shockumentaries, gemerchandised tot actiepop en verafgood met fanbrieven. De geschiedenis van deze seriemoordenaar kruipt onder je huid.

Wat kan je van zo'n onderwerp zeggen? Het is niet goed te praten ondanks mooie toneelstukken en muziek? Dan val je buiten de boot van het ramptoerisme.

Het beste en meest objectieve is wellicht wat het juryrapport meldt: 'Een combinatie van dans, spel, tekst en muziek neemt je mee in een luguber verhaal en wekt sympathie voor iets onbegrijpelijks. Door de geniale inzet van de disciplines wordt het verhaal vanuit verschillende perspectieven verteld. Het geheel vorm een verleidelijk, esthetisch kunstwerk dat het gruwelijke acceptabel maakt en laat zien dat het lijntje tussen goed en slecht heel dun is.’

Kunst leert begrijpen? Ja. Maar het begrip voor dit onderwerp lijkt deze redactie verwant aan mentaal onhygiënisch gejubel maar toegegeven: de voorstelling wordt alom bejubeld en geprezen mede vanwege een exclusief hoog niveau van allen die medewerken.

CREDITS:
tekst Nick Bruckman
regie Marcus Azzini
acteurs Thomas Cammaert, Abe Dijkman, Bart van den Donker en Chiem Vreeken

dansers Jorge Pérez Martínez en Rutkay Özpinar

musici Reinout Pauwels en Ernst Jan Vos (viool), Hessel Moeselaar (altviool), Arnau Rovira i Bascompte (cello)

muziek Richard Wagner | bewerking van Tristan en Isolde

choreografie Jorge Pérez Martínez en Rutkay Özpinar

regieassistent Charli Chung | casting dansers Roel Voorintholt | coach musici Cecile Huijnen (concertmeester HGO)

een coproductie van Toneelgroep Oostpool, Introdans, Het Gelders Orkest, Musis & Stadstheater Arnhem

origineel geproduceerd door Toneelgroep Oostpool en Theater Bellevue | met dank aan Nationaal Jeugd Orkest

Speelperiode: 6 & 7 september Internationaal Theater Amsterdam