Van Der Klein en de sneeuw

 

alt`Het sneeuwt weer Van Der Klein. Ik hoorde net muziek tijdens een radioprogramma waardoor ik aan de sneeuw moest denken toen ik nog op Ameland woonde. Heel vroeger reed ik daar in een arreslee getrokken door 2 paarden over het eiland. De muziek van de radio herinnerde aan de belletjes klingelend aan het paardentuig in die stille witte sneeuwvlakte...`
Bij sneeuw denk ik een sneeuwpop maken en sneeuwbalgevechten. En grote pannen met zuurkool of hutspot op het fornuis. Heel gewoon eigenlijk. Zullen we een bijpassend retrodrankje bestellen?

`Graag... Ik kan me ook nog van vroeger herinneren dat bij zulk ijskoud weer de bootverbinding tussen het eiland en het vaste land van Friesland verbroken was.`
Dan zaten jullie daar dus feitelijk opgesloten.

"In die tijd kwam er dan geen post en aanvankelijk was er ook nog geen telefoon. Dat kwam allemaal veel later maar de mensen daar hadden het al vaker meegemaakt. Voor mij als kind was het zelfs spannend. `
Er was vermoedelijk ook genoeg eten op dat eiland met al die boerderijen.

`Doorgaans wel maar tijdens de 2de Wereldoorlog moest de boerin waar ik in huis was zelf boter karnen door heel lang een fles met room heen en weer te schudden. Soms mocht ik haar ook daarmee helpen.`
Toen moeten de mensen wel hele sterke armen hebben gehad want ze wasten ook in een grote teil op een wasbord met de hand.

`Dat weet je goed. Het huislijk leven was toen veel drukker dan nu. Er waren altijd sokken te stoppen of kousen te mazen. Er werd regelmatig een grote schoonmaak gehouden, groenten geweckt, matten geklopt...`
Matten kloppen zie je tegenwoordig eigenlijk nooit meer...

`Haha... Dat komt door de snelle consument die nog voordat hij een mat verslijt al een nieuwe koopt `
Ook met de huidige crisis?

`Dan biedt men de oude mat eerst op marktplaats aan.`
Met hun oude huis kunnen ze dat niet doen ...

`Nee Van Der Klein... Dat is een crisis te ver.`
Ach... Als zo´n huurhuis niet meer onderhouden wordt maar de huurder wel 2x zoveel huur moet betalen... waar kan die huurder dan terecht? Worden het soms weer veenhutten of leemhuizen in de polder?

`Heb je het over een locatie voor zogenaamd buiten de maatschappelijke boot vallende huurders maar in werkelijkheid stikarme stedelingen die ergens geìsoleerd worden weggestopt in verschrikkelijke buitengebieden?`
Inderdaad Baruch. Allemaal hun eigen schuld. Hadden ze maar manager moeten worden.

`Klinkt hier het superieure kastebewustzijn in door? Mensen zijn creatiever dan je denkt waar ze zich ook bevinden. Zo´n locatie kan juist ook een heel vernieuwende uitstraling krijgen...`
Mmm... Op termijn misschien. Maar het gevoel van buitengesloten te zijn in de maatschappij is toch wel heel negatief.

`Fijn is het bepaald niet maar je kunt er wel heel sterk door worden. Soms moet je je tijd afwachten. Buitengesloten te worden door een groep maakt ook dat je leert te relativeren. Je overziet hoe een manier van denken en doen gedurende de tijd bij mensen zal verlopen. Men zegt dan daarover ook dat mensen zichzelf nog wel tegen zullen komen. Juist door buitengesloten zijn leer je namelijk heel goed door heel veel onzin heenprikken.`
Dat kan wel maar toch voelt iedereen zich beter in een harmonieuze omgeving. Waarom zou dat bepaalde mensen moeten worden ontzegd?

`Daar heb je inderdaad gelijk in Van Der Klein. Het is ook niet bepaald sociaal gedacht. Maar meer een andere manier van bekijken om hierin toch een verrassende uitweg te vinden...`
Dat neemt niet weg dat je in deze tijd veel te veel mensen tegenkomt die zichzelf als heel sociaal beschouwen. Ze vinden zichzelf heel warm en goed maar in de praktijk laten ze blijken dat het hun niet in het minst interesseert wat anderen doormaken.

Dat klopt helaas. Maar ze kunnen veranderen. Net als die sneeuwbui. Het lijkt net of nu de zon opeens weer gaat schijnen.