24 jaar en ouder door Qu'yvorim Biervliet
Hoe zien jongeren hun toekomst? Hier volgt een column van Qu'yvorim Biervliet die onze redactie aangrijpt. Zij verwoordt op een treffende wijze dat jonge hard werkende mensen soms heel weinig lijken te betekenen in de moderne maatschappij.
... Een geboorte, een verjaardag, een doopdag, een trouwdag maar ook een begrafenis allemaal gebeurtenissen waar wij in onze maatschappij waarde aan hechten. En dan zijn het weer de acht individuele cijfers waaraan alles is gekoppeld. In mijn geval zeven trouwens, die eerste nul tel ik niet mee...
Ik ben de derde van de zesde maand jarig. Ja inderdaad een maand later heb ik het er nog steeds over. Soms kan ik niet geloven hoe hard de tijd gaat. Voor de meeste mensen geldt die acht-cijferige code dus, die toegang geeft tot diverse instanties. Het houdt lokale overheden en werkgevers allemaal enorm bezig.
Een diepe zucht..het door ons zelf bedachte kapitalistische systeem en leugens en bedrog daarom heen onder de dekmantel van onze moderne samenleving..soms vind ik het allemaal maar misselijk makend.
Op pasjes zoals je rijbewijs, paspoort, id kaart je ontsnapt er niet aan men vindt altijd wel een manier om je te herinneren aan je leeftijd.
Elk nieuw levensjaar, nieuwe levenslessen, verlangens, behoeftes, nieuwe rondes en nieuwe kansen.
En dan op een dag word je wakker en je realiseert je dat je geen 23 meer bent. Het is nu tijd om serieus te worden. De periodes van vrijheid en blijheid zijn voorbij. Van uitzendkracht naar brute belastingbetaler van speelse outfits naar serieuze kantoorpakken. Geen kaugomsmakken maar naar elke maaltijd tandenstokkers pakken. Van YOLO naar 'ik moet nu echt gaan plannen' voor een stabiele toekomst.
De angst om ouder te worden of angst om te veranderen? Of om jezelf te verliezen in een wereld van sociale codes, ongeschreven regels die een route uitstippeld naar bestemming onbekend? Vragen van nu en antwoorden van later.
En dan op een dag ben je 24 en gebukt onder stress en de gerechtigde pensioenleeftijd die nog zover ligt..Vijf jaar lang bezuinigen tot op het bot. Zijn wij dan de kinderen van de rekening? Dat is nu wel zeker denk ik. Misschien moet ik mij toch maar bij Het Systeem aansluiten. Of ben ik daarbij al ongemerkt aangesloten?
Het spreekwoord luidt: "Jong geleerd oud gedaan. " Misschien merkt iedereen het opeens met een schok. Hoewel er ook heel wat dingen bij eerdere generaties fout zijn gegaan hebben wij -met onze generatie jongeren- in ieder geval nog een hele lange weg te gaan...