Van Der Klein bezoekt het Kröller-Möller Museum

altAanvankelijk hadden we een bezoek aan de Deltawerken gepland...
Waarom ging dat niet door?

Mijn broer vond op zijn vrije dag om 7 uur opstaan te veel van het goede omdat hij al zo hard werkt in het verpleeghuis.
Je broer doet bewonderenswaardig werk en mag dus best eisen stellen.

Hoe dan ook... We kwamen na veel vijven en zessen op de Veluwe bij het Kröller-Müller terecht.
Vijven en zessen? Jullie hadden toch geen ruzie?

Niet met elkaar maar wel met het plaatselijk streekvervoer. We stonden daar minstens een half uur bij een tijdelijke bushalte te wachten in de felle hitte in een stinkende garage.
Was die garage echt niet schoon gemaakt?

Dat zal best maar het kwam vermoedelijk meer door de warmte. Vervolgens vertrok die bepaalde bus 105 na dat halve uur opeens haastig zonder de deur voor de wachtende passagiers open te doen.
Weet je het wel zeker dat het de goede bus was richting het Kröller-Möller?

Ja.
Kwam er ook geen andere direct achter?

We hadden geen zin meer daar nog een uur op de volgende bus te wachten. Dus zijn we met de trein een halte terug gereden en daar in de buurt afgezet. We konden toen in een kleine bus die speciaal daarvoor reed overstappen en daarna ging het perfect.
Misschien stonden jullie in die garage aan de verkeerde kant van de halte waardoor de buschauffeur jullie niet zag.

Zeker niet. Er wachtten veel meer mensen. Zij begonnen toen te sms-sen en kennissen of familie te bellen of ze konden worden opgehaald.
Toch hebben jullie doorgezet. Zag je mooie kunst in het museum?

Voor hun jubileumexpositie heeft het museum dat 75 jaar bestaat flink uitgepakt met 75 zeer waardevolle kunstwerken. Er waren schitterende schilderijen te zien van Breitner en Jan Toorop. Uit het begin van de 20ste eeuw. Ook schilderijen uit de Renaissance van voor Rembrandt.
Maar we bekijken die schilderijen nu toch anders dan vroeger. Door onze huidige beeldcultuur staan wij er veel minder onbevangen tegenover dan mensen vroeger...

Wat mij juist opviel was dat die twee totaal verschillende stromingen uit de schilderkunst de tijd zonder enige moeite overspannen. Emotioneel toonden deze kunstwerken heel veel overeenkomsten. Mevrouw Kröller-Möller heeft ze indertijd ook zelf aangeschaft. Zij had daar een speciaal oog voor. Mijn broer was ook erg verrast door het prachtige Venusbeeld dat verrijst uit de vodden.
Vodden?! In plaats van een schelp?

Ik zie die vodden wel als relativering van de mode. Daarom moet dit Venusbeeld wel even genoemd worden in onze Couturekrant. Ach... Een echte Venus heeft gen mode nodig. Toch?
Hmm... Een postzak volstaat wou je zeggen?

Ik wéét wie je bedoelt. Misschien is zij daarom wel onze moderne Venus...