Macho uit de 70-er jaren hééft het niet meer

  Vandaag zag ik ergens een herenkapperszaak op zijn retour in een tv-programma een positieve metamorfose meemaken onder leiding van zakenvrouw Tabitha. Het kappersteam ging door haar weer enthousiast aan de slag. De inrichting van de zaak werd verfrist en er werd door een leidinggevende van een andere succesvolle herenkapperszaak een workshop aan de medewerkers en de eigenaar gegeven.

Zij leerde het team om aan de knip-en scheerbeurt van de mannelijke klanten een massage van de hoofdhuid toe te voegen. En daarnaast om tijdens het haarwassen de klanten met een handdoek bevochtigd met lavendelwater een gezichtsmasker te geven.

"Net als de dames willen ook de moderne mannen dat hun tijd bij de kapper een verwentijd is," legde ze uit. En het klopte natuurlijk als een bus want zowel mannen als vrouwen vinden dat heerlijk. Aan dit door haar geschetste type moderne man dacht ik toen ik weer eens van iemand die ik nauwelijks ken volkomen uit het niets De Leeftijdsvraag kreeg. Het leeftijdsgegeven wordt dan heel misplaatst als een stopbord in het gesprek gevoegd.

Direct of indirect wordt jou (mij in dit geval) dan verteld waar de grenzen liggen. Door hun hautain gedrag vastgestelde grenzen uiteraard voor jou als oudere vrouw. Het zijn doorgaans altijd alleen de heren baby-boomers die daar nogal superieur naar informerend mij dan de maat proberen te nemen.

Deze keer ging het om de leeftijd van mijn zogenaamde tuinman na een toevallig gesprekje over werken in de tuin. "Wat kan u dat schelen?"vroeg ik antwoordde ik hem even bot. Ik ken zijn type. Zo'n figuur verandert niet mee met zijn tijd. Elke discussie is overbodig.

Het valt trouwens meer mensen op dat de man die-de-bink- uithangt uit vroegere tijden tegenwoordig behoorlijk uit de toon valt. Je kunt op elk niveau patserig gedrag vertonen maar moderne mannen communiceren vanuit gelijkwaardigheid. Zij doen dat ook omdat het vanuit hun omgeving van hun wordt verwacht. Dat is de manier waarop zij in het leven staan.

Vroeger konden mannen niet koken. Stel te voor... Ze vonden niets van mode. Het is niet zo lang geleden maar daar stonden ze boven vonden ze. Een kinderwagen duwen? Zoiets kwam niet bij ze op. Ik kan me nog een directeur van een krant herinneren die naast mij stond schuilend voor de regen. Ik toonde hem trots een mooie nieuwe herenparaplu die ik had gekregen nadat ik een artikel daarover voor een vakblad had geschreven.

Mode in paraplu's voor mannen... Zoiets zei je toen niet tegen een man. De directeur ontplofte bijna van verontwaardiging. Een paraplu voor een man hoorde zwart te zijn en verder niets. Volgens hem dan. Hij werd rood van verontwaardiging. Er zijn nog steeds van die rudimentaire overblijfsels uit die tijd. Ze willen dat je ze bewondert om de verkeerde redenen. Ze zouden eens moeten weten hoe vrouwen echt daarover denken.

ILLUSTRATIE: EDGAR VOS