Van der Klein: We zullen Stephen Hawking ontzettend missen...

  "Misschien kende Die Mevrouw dan Stephen Hawking niet..." O  ja... Van der Klein... Jij reageert vast op mijn verhaal over die klant die net vóór mij afrekende in de supermarkt.

"Ja. Er gebeúrt heel wat in zo'n supermarkt. Diegene die jij even hulp aanbood en toen meteen een tirade over al haar ziektes tegen je afstak..." Nouja... Het was een oudere mevrouw maar zij verklaarde bovendien 4 schroeven in haar benen te hebben. Ik schrok nogal daarvan.

"Dat roept bij mij direct het beeld op van Stephen Hawking die meer dan 50 jaar aan zijn rolstoel gekluisterd zat en er bijna één mee werd. Op een gegeven moment kon hij niet meer zelf spreken en bediende daarvoor een spraakcomputer. Aanvankelijk met zijn wenkbrauwen en later door oogbewegingen." Dat klinkt heel vet Van der Klein. Maar ik weet al van tevoren dat die mevrouw uit de supermarkt zou zeggen: Dat kan wel waar zijn... maar het is niet Mijn Probleem.

"Ja. Dat antwoord typeert een bepaalde mentaliteit. Het vormt zelfs de kern van alle grote problemen in de wereld. Het egocentrisme ofwel: alleen mijn eigen problemen doen er toe. " Klopt. Daar heb je natuurlijk ook meteen mee te maken. Je eigen pijn voel je het meeste.

"Ik snap die redenatie wel maar sinds Galileï en andere wetenschappers hebben aangetoond dat de mens en de aarde niet meer het middelpunt-van-alles zijn, zien we steeds meer mensen verschijnen die geneigd zijn zichzelf tot het Allerbelangrijkste te verklaren." Maar je bent toch voor jezelf belangrijk? Dat neem ik ze niet kwalijk.

"In dit verband herinner ik mij de tv-serie The Big Bang Theory over een vriendenclub die werkt aan een universiteit. Het zijn wis- en natguurkundigen en daarin speelt Stephen Hawking ook regelmatig een rol..." Okay. Wat zegt dat over ego-trippen?

"In die serie speelt iemand de hoofdrol die zichzelf superbelangrijk vindt. Professor Hawking vindt hem maar een opschepper en heeft daar alle redenen toe. Hij doet dat met zoveel humor..." Toch heel bijzonder dat een genie dat vreselijk ziek is zoveel humor heeft en de spot met alles en iedereen kan drijven.

"Hij had een grandioos gevoel voor humor terwijl hij jaren in een rolstoel zat en niet zelf kon spreken. Hij had al jaren dood moeten zijn gezien het verloop van zijn ziekte maar zijn humor gaf hem misschien juist de kracht om zo indrukwekkend te leven." Denk je ook dat humor iemands leven kan verlengen?

"Hij is 76 jaar geworden en er werd verwacht dat hij hoogstens de leeftijd van 25 zou bereiken. Hij heeft hiermee bewezen dat humor iemands vitaliteit en uithoudingsvernogen versterkt. Verder was hij heel nieuwsgierig naar ontwikkelingen in het klein en in het hele grote. Dat heeft ook met elkaar te maken. In het grote geheel zijn we allemaal maar kleine stofjes maar ieder 'stofje' is daarin onmisbaar. Voor het grote vroeg hij zich bijvoorbeeld af hoe het universum is opgebouwd en hoe onze levens daar in passen.' Zijn interessesfeer was dus gigantisch groot.

"Zeker. Zoals je weet heeft hij het bestaan van Zwarte Gaten en de Oerknal aangetoond. Hij heeft ook berekend dat er ontelbaar veel universums bestaan. " Ontelbaar veel... Daarbij moet ik dan denken aan een Bijbelse uitspraak. Jezus zei het al duizenden jaren geleden. In het Huis mijns Vaders zijn vele woningen.

"Een mooie uitspraak Baruch... Misschien wel hiermee in verband te brengen."