Internet-info klinkt soms leuk maar toch...

  Soms kun je dolblij worden van internet-informatie maar tegelijk heb je heel veel goede wil nodig om het niet meteen weg te klikken... Je kunt het soms zowel positief als tegelijk als betwijfelenswaardig ervaren. Of je bent er misschien helemaal tegen of op afgeknapt wat je wordt gestuurd of wat je toevallig tegenkomt. Bijvoorbeeld deze mededeling die ons op toch al een zonnige dag als 'weetje' wordt gepresenteerd.

Dit is het wat wij zouden moeten 'weten': Het duurt slechts vier minuten om te beslissen of je iemand leuk vindt of niet. 4 Minuten? Echt waar? Weet je dat niet meteen? Of zie je het soms opeens anders? Maar 4 minuten is langer dan je doorgaans een ei kookt maar toch ook vrij lang. Gaat het hier om een nieuw soort psychologie met een bijsmaak?

Je moet al lachen als je aan de hieraan 4 minuten voorafgaande proefneming denkt. Er zal vast een serieuze proef genomen zijn met studenten die dan met een stopwatch afgelezen werd door diegenen die deze interactieve mens-tot-mens reacties moesten controleren voor de afdeling personeelsbeleid van een grote onderneming of voor een superhip huwelijksbueau.

Het is best denkbaar dat je iemand na 4 minuten pas wel of niet leuk vindt. Maar is dat een gemeenschappelijke ervaring bij ontmoetingen? Lijkt me niet. Vermoedelijk wil de opdrachtgever vanuit een proef proberen heel bijdehand een soort van economisch voordeel te krijgen door een van te voren voorziene reactie van mensen jegens elkaar.

De werkelijkheid is natuurlijk heel anders. Er zijn allerlei uiteenlopende emotionele reacties op eerste contacten. In de werkelijkheid kan je wel vermoeden hoe iemands stemming is bij een ontmoeting jegens iemand anders. Maar het wordt tamelijk zorgwekkend als je gelooft dat de emoties van mensen pasklaar kunnen worden getimed en gedoseerd. Alsof er een limiet aan zit. Lachwekkend.

Nu enthousiast zijn ... Zijn de 4 minuten al om? Nee... Geen zin in die andere persoon. Even op de stopwatch kijken. Nu afhouden en net doen of je te belangrijk bent voor verdere communicatie. Wegwezen...

Je moet ook een beetje alert blijven bij het volgende 'weetje' wat ons werd geschonken: Vreemden kunnen verliefd worden door elkaar in de ogen te kijken. Klinkt heel lekker maar... Hier doemen vraagtekens op. Dat wordt wel altijd beweerd in films en boeken maar zou er niet iets meer nodig zijn?
Oh... Is het toch wel waar? Volgens 'het weetje' in ieder geval wel want ... Neem deel aan een experiment of creëer een evenement waar je deze theorie in praktijk kunt brengen.

(Hier komt het bewijs!) Statistieken tonen aan dat deelnemers aan deze experimenten uiteindelijk partners worden en zelfs voor een hoog percentage trouwen.
Hier komt geen stopwatch aan te pas. Misschien was het wel het juiste moment voor mensen die elkaar zonder 'het experiment' niet hadden ontmoet. Logisch dat het een mooie manier was om verlegenheid te overwinnen.

Nu dan geselecteerd voor een experiment met aanleiding voor een privé-nabespreking in een gezellig cafeetje. Dan kan de juiste vlam razensnel opflakkeren. Bij zo'n kom-heel-heel- dichtbij-procedure kan er dan natuurlijk van alles gebeuren. Dan kan 'de test' steeds beter worden maar hoe krankzinnig is het om daar een stopwatch-regel aan te verbinden?

Maar even wat anders. Iets minder tijdgebonden en minder gestresst: de bekende zangeres Annie De Reuver zong vroeger het lied "Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen ... " Het klonk heel okay. Daar had ze ook jarenlang succes mee.  Toch maar even opletten ... want er zijn figuren die je dan maar beter niet te diep in de ogen zou moeten kijken.

WEETJES OF ON-WEETJES OP INTERNET KRITISCH BEKIJKEN...