De rechter was duidelijk en streng maar ...
Was dit strenge oordeel van de rechter wel okey? Egbert Dommering en Nico van Eijk noemen het besluit van de rechter dat journalisten die stiekem een gesprek in de fractiekamer van Kamerlid Farid Azarkan opnamen daar het volstre recht toe hadden ... slecht nieuws voor de democratie en de journalistiek. Dat schrijft het duo, die beiden als hoogleraar zijn verbonden aan het Instituut voor Informatierecht (IViR, Universiteit van Amsterdam) in een opinie in de Volkskrant. Er zijn meer mensen die deze mening van de hoogleraren delen.
Weet u het nog? Het BNNVARA-programma De Nieuws BV had geluidsopnamen geplaatst waarin Kamerlid Farid Azarkan sprak over een nepnieuwscampagne van de politieke partij DENK. DENK overwoog tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezingen een advertentie op Facebook te plaatsen en te doen alsof deze afkomstig was van de PVV. Farid Azarkan stelde twee weken geleden dat de opnames niet gemaakt hadden mogen worden, omdat het gesprek plaatsvond in de beslotenheid van de fractiekamer.
De rechter wees die verdediging van de hand. Daarnaast mocht BNNVARA de opnamen van de rechter wel gewoon uitzenden, omdat de nepnieuwscampagne die DENK overwoog als ernstige misdaad zou kunnen worden aangemerkt. Volgens de hoogleraren Dommering en Van Eijk en vele vele anderen ( Je zal in je eigen huis maar eens zulke bezoekers krijgen die je met uitgestreken gezicht vriendelijk toespreken en onder de hand stiekum filmen!) gaat de rechter daarmee volkomen voorbij aan het feit dat er afspraken of regels over vertrouwelijkheid gelden.
Dit heeft volgens de hoogleraren verderstrekkende consequenties. Het adagium ‘een afspraak is een afspraak’ gaat opeens niet meer op? Hoe zit dat opeens? De ‘off the record’-regel waarop dikwijls door geïnterviewden een beroep wordt gedaan is door de interviewers hun inziens onterecht beschadigd.
De rechtbank Amsterdam stelt dat het gesprek ook ergens anders ook gevoerd had kunnen worden dan in de fractiekamer van Denk en dat het nieuwsbelang groot was. (Dat klopt maar dat is niet gebeurd en daarom voor deze situatie geen geldend argument).
Deze zin uit het vonnis is dan ook onbegrijpelijk: ... "Maar als de off the record regel opeens niet meer geldt vanwege het onderwerp of de beoordeling van het zogenaamd grote nieuwsbelang door de journalist, dan geldt zij niet meer."
Verderop ook nog [...] De bedoeling van de vertrouwensregel is om bewindspersonen en Kamerleden [...] een veilige werksfeer te bieden. Het is een essentiële voorwaarde voor de werking van de parlementaire democratie.” En dat snapt iedereen wel. Het aanvankelijk gesuggereerde nep-verkiezingsplan blijft een lelijke streek jegens Geert Wilders om hem op die manier in diskrediet te proberen te brengen.
Onze redationele kanttekening: Het was inderdaad een tamelijk idioot plan van DENK maar het werd zoals bekend afgeblazen. En overal doen mensen wel eens onverstandige of waardeloze voorstellen. Daar is bij DENK terecht op teruggekomen. Maar de rechter vindt het dus wel terecht dat daar achteraf een groot drama van wordt gemaakt...
Er zit echter toch veel in de veroordeling van de hoogleraren Egbert Dommering en Nico van Eijk over het strenge besluit van de rechter die het wel goedkeurde dat de journalisten die stiekem een gesprek in de fractiekamer met Kamerlid Farid Azarkan opnamen in een off the record situatie. Dat nieuws mochten zij later bovendien ook wereldkundig maken wat door de hoogleraren slecht nieuws genoemd wordt voor de democratie en de journalistiek.
Deze conclusie publiceerde het duo dat beiden als hoogleraar is verbonden aan het Instituut voor Informatierecht (IViR, Universiteit van Amsterdam) als eerder vermeld in een opinie in de Volkskrant. Om dan te spreken over 'groot nieuws' als een politieke partij een misselijke streek wil uithalen jegens de leider van een andere partij en dat plan dan toch nog halverwege terugneemt ... lijkt tamelijk overdreven. Was de komkommertijd toen nu wel of niet al aangebroken?