Wouter van Leeuwen: Ron Galella - Shooting Stars
AMSTERDAM - Ron Galella (1931) geldt als de meest controversiële celebrityfotograaf van de Verenigde Staten. Time noemde hem de godfather van de Amerikaanse paparazzi cultuur, Newsweek repte van ‘Paparazzo Extraordinaire’ en Miami Herald News sprak van ‘Paparazzi Superstar’. Feit is dat Galella door zijn foto’s van het nachtleven ook zelf uitgroeide tot icoon van de popcultuur.
De celebrities ondertussen konden zijn bloed wel drinken. Jackie Kennedy-Onassis dwong hem via de rechter een straatverbod af; Galella moest voortaan tien meter afstand houden.
Desondanks maakte Galella zijn meest bijzondere foto’s juist van grote afstand. Onscherp en korrelig kijkt Jackie O. in de lens, terwijl haar natuurlijke elegantie behouden blijft. Juni 1973 sloeg Marlon Brando hem vijf tanden uit de mond en brak hem zijn kaak. Een klap die voor veertigduizend dollar werd geschikt.
De eerstvolgende keer dat hun wegen zich kruisten, droeg Galella een American footballhelm. Toen Galella in Cuernavaca (Mexico) bij het zwembad van Richard Burton en Elizabeth Taylor betrapt werd, namen de lijfwachten alle belichte films in beslag – 500 opnames – en schopten hem het ziekenhuis in.
Galella werd vooral bekend met krachtige, niets verhullende foto’s in zwart-wit van het leven van de jetset in de jaren 70 en 80 waar de excessieve levensstijl ongeremd vanaf spat. Studio 54, dat op 26 april 1977 de deuren opende, groeide uit tot de beroemdste nachtclub ter wereld. Vanaf de eerste nacht was Galella aanwezig om zijn paparazzo-foto’s te maken. Een paparazzo is de verkeerde man op de goede plaats die op het minst welgevallige moment de meest geslaagde foto maakt.
Coke snuiven zien we niet, maar Galella’s beelden zijn suggestief genoeg om een voorstelling van de verregaande genotzucht te kunnen maken. Voor Galella was het allemaal sport: “Laten we zeggen dat ik een première fotografeer. Een rode loper. Dat is geen paparazzi. Na de première is er een besloten feest waar de pers niet welkom is. Ik sluip naar binnen. Dat is paparazzi. Met andere woorden: ik schep mijn eigen fotomoment. Ik ben een dief. Ik steel foto’s. Intiem, zonder toestemming. Dat is paparazzi.”
Tweemaal werd hem de verdere toegang tot de discotheek geweigerd. Maar het spanningsveld tussen openbaarheid en privé is een delicaat evenwicht dat door Studio 54 en de celebrities zelf in stand werd gehouden vanwege het effect van ‘exposure’ op ieders reputatie. Ondertussen leed Galella aan dezelfde sociale ziekte als de jetset van de jaren 70 en 80: bang om ook maar iets van het leven te missen, brandde ook zijn kaars aan beide zijden.
Tegenwoordig maakt Galella boeken. Hij mist het fotograferen niet. “Paparazzi fotografie is tegenwoordig behoorlijk ziek. Toen ik het deed, was het zindelijker, meer één op één. Beschaafder. Niet dat massale er bovenop duiken wat het nu is. En dan heb je de burgerjournalistiek. Iedereen met een mobieltje gedraagt zich als een paparazzi. Ze hebben toegang tot gelegenheden waar de pers niet bij mag zijn. De genodigden hebben hun digitale camera’s en fotograferen op plekken waar de professional niet kan komen. Zij zijn nu de paparazzi. Het vak is veranderd. Ik mis het niet.”
Expo: Ron Galella - Shooting Stars
1 Juni - 22 Juni, 2019
Galerie Wouter van Leeuwen
Hazenstraat 27
Amsterdam, 1016 SM
Netherlands