John van den Heuvel hoofdpersoon Zomergasten
Janine Abbring vroeg zondag avond veel persoonlijke dingen aan de journalist John van den Heuvel in het vooraf wel wat veelvuldig geannonceerde tv-programma Zomergasten. De misdaadjournalist John van den Heuvel wond er geen doekjes om hoeveel moeite hij ermee heeft dat hij nu al anderhalf jaar wordt beveiligd door de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging (DKDB) omdat hij door bepaalde figuren zwaar is bedreigd.
John van den Heuvel hoopt dat zijn beveiliging snel wordt afgeschaald, maar tegelijkertijd stelt hij dat het wennen zal zijn weer alleen over straat te gaan. In andere interviews had hij al verklaard: "Het went nooit." En dat is mild uitgedrukt want het betekent voor iedereen die hiermee moet leven ongetwijfeld een zware druk. Alles moet worden bekeken van te voren en afspraken moeten vooraf worden gemeld.
‘Je krijgt er wel een kort lontje van en ziet bijna geen horizon meer’, antwoordt Van den Heuvel die er ondanks alles in slaagde niet depri hiervan te worden. (‘Ik heb de journalistiek gekozen voor de vrijheid, niet om 24 uur per dag in de gaten te worden gehouden.’)
In de uitzending werden interviews getoond met misdadigers uit de jaren tachtig, van jonge Hells Angels tot Stanley Hillis en Willem Holleeder. De 'vermomming' van criminele heren uit die tijd met te grote pruiken en donkere brillen met kolossale glazen komen in onze tijd ietwat lachwekkend over. Had dat ene heerschap trouwens nu ook nog een plaksnor of was die enge snor toch wel echt?
John van den Heuvel vertelde wat over zijn jeugd. Vroeger ging het gewoon heel goed; over zijn moeder en stiefvader waar hij veel van hield. Net als van zijn halfbroer. Zijn echte vader kent hij niet en ondanks enig psychologisch doorvragen van interviewster Janine Abbring vindt hij het niet nodig de nooit eerder aanwezige geboortevader alsnog op te sporen.
Vermoedelijk heeft hij daar ook helemaal geen tijd voor want deze journalistieke kanjer staat zoals men dat noemt 'altijd aan'. Hij is ook dol op zijn werk en zijn gezin en leeft vanuit de vast omlijnde overtuiging dat misdaad niet loont. Dat zijn de meeste mensen wel met hem eens maar hij kan daar uit de praktijk ook heel wat pakkende voorbeelden van geven. Hij weet maar al te best wat goed en wat fout is. Het is ook een verademing iemand in alle eenvoud dit te horen uitspreken die dit baseert op zijn geloof.
Misschien is hij wel eens een strenge vader tegenover zijn zoons als het gaat om drugs maar hij weet vanuit zijn werk als misdaadjournalist veel te goed uit de praktijk wat drugs aan sommige mensen kan stuk maken. Daar wil hij zijn zoons dus terecht voor behoeden. Zo zouden vaders toch vaker kunnen zijn inplaats van te laten weten aan hun kinderen hoe hip en modern ze zijn en dat het met drugsgebruik allemaal wel meevalt. Voor bepaalde mensen valt dat namelijk heus helemaal niet mee.
Het was wel jammer dat in het interview geen tijd was voor het terughalen van ontvoerde kinderen wat John van den Heuvel met zijn team ook doet. Hoeveel ellende heeft hij daarmee aan bepaalde ouders en kinderen kunnen besparen? Je zult maar in die vreselijke situatie terechtkomen. Dat is een heel waardevol sociaal traject in het werk van John van den Heuvel en het was interessanter geweest daar meer over te horen dan antwoorden op vragen over of hij op één of andere manier 'beter wordt' of met iets beloond wordt vanweg zijn werk.
Dat was een soort in het nauw proberen te brengen (wat overigens niet lukte) van de geïnterviewde waar voor de kijker niets van te begrijpen was. John van den Heuvel liet aan het slot van het interview verder ook weten zijn opdrachtgever de Telegraaf zeer dankbaar te zijn voor de vrijheid die hem werd gegeven 'om het mooiste werk van de wereld te kunnen doen'.
De uitzending werd bekeken door gemiddeld 647.000 mensen en staat daarmee op plaats 7 in de lijst van best bekeken programma’s van zondag. Niet gek dus.