New York Times worstelt met toon Trump-verslag
Hoofdredacteur Dean Baquet van de New York Times heeft vorige week redacteuren uitgenodigd voor een plenaire discussie. Centraal staat interne frustratie over onder meer het koppenbeleid in Tijden van Trump.
Na twee bloedige schietpartijen, waarvan er een duidelijk getint door rassenhaat, kopte de New York Times na een toespraak door de president enkel Trump Urges Unity Vs. Racism - een gortdroge weergave van een toespraak.
Veel politieke tegenstanders van Trump schoot die kop in het verkeerde keelgat.
Ook veel journalisten bij de New York Times zelf vonden die kop te timide. De kop werd gewijzigd en benoemde toen dat Trump wel haat aanpakte, maar geen woord aan wapens zelf vuilmaakte.
Tomorrow's NYT print edition.
... Not sure "TRUMP URGES UNITY VS. RACISM" is how I would have framed the story. pic.twitter.com/quOibXsp32
— Nate Silver (@NateSilver538) August 6, 2019
Hoofdredacteur Baquet koos voor een plenaire sessie om journalisten op zijn werkvloer aan het woord laten over de recente ophef, meldt CNN. Hij erkent dat ook de tweede kop niet ideaal was, maar dat een krant drukken een complex mechanisch proces is, “wat weleens wordt vergeten”.
Er zou binnen de krant veel frustratie zijn over de wijze waarop Trump wordt verslagen. Baquet zegt dat wat hem betreft laten zien wat Trump doet beter is dan er een waardeoordeel aan te hangen. Een van de journalisten vindt dat show and tell rond Trump goedbedoeld, maar volstrekt ineffectief is.
Baquet verklaarde dat de krant zich niet tot de rol geroepen voelt om de leiding te nemen van alle aanwezige weerstand maar wel als rol accepteert om iedereen met macht ter verantwoording te roepen. Maar zelfs die houding zal de krant niet vrijwaren van kritiek, aldus Baquet - zeker niet nu de verkiezingen van 2020 eraan komen. Baquet: “Politici zullen altijd onafhankelijke journalistiek in diskrediet proberen te brengen, als hen niet bevalt wat wordt geschreven. En soms is de kritiek terecht.”
Kanttekening Redactie: Dit standpunbt zou kunnen worden beschouwd als realistisch want de journalistiek vormt vaak een sleutelrol bij de vorming van de macht. Maar iemand die bijvoorbeeld als filmcriticus werkt en soms heavy negatieve kritieken schrijft hoeft zich nog niet geroepen te voelen zelf wel uitstekende films te maken. Nog afgezien van het feit dat sommige mensen dezelfde films bewonderen die door critici uit de media spraakmakend totaal zijn afgekraakt. Het oordeel ook van vakmensen zegt niet altijd alles. .
In ons werelddeel wordt het vrije wapenbezit in Amerika als zeer discutabel gezien. Velen denken daarbij aan de Bijbelse waarschuwing: Wie het zwaard opneemt zal er door vergaan... in dat kader verheugt het ons buitenmate in een democratie te mogen leven waarin wij via wet en recht met misplaatste agressie kunnen afrekenen.
AAS VAN ZWAARDEN...