Chauffeurs behandeld als paria’s...
Chauffeurs worden behandeld als paria’s, alsof ze zelf het virus verspreiden... Hun goederen mogen ze laden en lossen, maar op een warm welkom hoeven de vrachtwagenchauffeurs allerminst te rekenen. Uit een peiling die CNV Vakmensen afgelopen dagen hield onder vrachtwagenchauffeurs blijkt veel ergernis over de manier waarop zij hun werk moeten doen.
“De chauffeurs worden op veel plekken behandeld als paria’s, alsof ze zelf het virus komen verspreiden”, concludeert CNV-bestuurder Tjitze van Rijssel. In totaal 131 chauffeurs deden mee aan de peiling en deelden hun ervaringen. Meer dan de helft maakt zich grote tot zeer grote zorgen dat ze tijdens het werk het coronavirus oplopen. In veel gevallen lukt het hen ook niet om voldoende afstand van anderen te houden, vooral in de wachtruimtes bij het aanmelden van de vracht. Verreweg de meeste chauffeurs (84%) geven aan dat ze allerlei maatregelen nemen om zichzelf te beschermen (handgel, een eigen watertankje en zeep, desinfecterende doekjes, geen handen geven).
In de peiling geven 117 chauffeurs aan dat ze – sinds het coronavirus – anders worden behandeld. “Veel bedrijven waar chauffeurs komen, hanteren zeer strikte maatregelen om hun EIGEN medewerkers te beschermen”, zegt Van Rijssel. “Het gevolg is dat de arbeidsomstandigheden en de behandeling van chauffeurs die komen laden of lossen slechter is dan voorheen. Ze staan dicht op elkaar gepakt in kleine wachtruimtes en mogen het pand niet in. Op veel plekken hangen papieren dat de toegang is geweigerd, ook voor een toiletbezoek. Vervolgens kunnen de chauffeurs nergens terecht of zijn ze aangewezen op een niet al te frisse Dixie, zonder stromend water of handgel. We kregen ook reacties van vrouwelijke chauffeurs, die op meerdere plekken geen gebruik konden maken van het toilet. Een van hen ging uit voorzorg maar minder drinken.”
CNV Vakmensen vroeg de chauffeurs naar bedrijven die het goed en slecht geregeld hebben. “Een pluspuntje voor het bedrijf RedStar in De Lier, daar krijgen chauffeurs zelfs een klein lunchpakket mee”, merkt iemand op. Van Rijssel: “Dit soort verhalen horen we gelukkig ook, de chauffeurs noemen veel bedrijven die het goed voor elkaar hebben. Maar helaas is er een schrikbarend lange lijst van bedrijven die er een potje van maken. Daar zitten helaas ook een flink aantal supermarkten tussen. We hebben nu namen en rugnummers en daar gaan we ze zeker op aanspreken.”
Samen met de werkgevers lanceren de vakbonden deze week een campagne, om aandacht te vragen voor de situatie van vrachtwagenchauffeurs. “We willen graag dat bedrijven en vooral ook de mensen die daar werken normaal blijven doen tegen de chauffeurs. Behandel de chauffeur zoals je zelf behandeld wilt worden. Dan moet het goed komen.”
Het kan ook anders. Iemand zegt: “Bij sommige klanten mag je nog gebruikmaken van het toilet en krijg je een kopje koffie. Bij de meeste bedrijven hangt info, dat je niet naar binnen mag. Er is vaak ook geen Dixie aanwezig.”
( Maar dit zijn ook signalen... )
“Bij weinig bedrijven mag je naar binnen, Dixies heb ik nog niet gezien. Gelukkig heb ik wielen waar ik tegenaan kan plassen.”
“Bedrijven vertellen wel vaak waarom niet. Dat snap ik ook wel, maar goed wij zijn gewoon mensen die verantwoordelijk willen omgaan met deze crisis.”
“Vandaag geweigerd bij de wc in een tankstation. Ik ben vrouw en vrachtwagenchauffeur. Gevolg: te weinig drinken uit angst geen wc te vinden.”
“We staan op elkaar gepakt bij het aanmelden.”
“Je privacy wordt geschonden door het verplicht invullen van papieren met privé gegevens en het opmeten van mijn temperatuur.”
“Er is gewoon een briefje op het raam geplakt en daar kan je het mee doen.”
En dan de aller-aller-ergste: “Vaak is alles afgezet en als er al Dixies staan zijn deze zo smerig dat je daar zelfs je hond niet zijn behoefte laat doen.” Het is gewoon griezelig als je daar mee te maken krijgt...
Dit verhaal vanuit de voor ons land belangrijke transportsector ia een hele nare kwestie waar vanuit de overheid nog te weinig aandacht is besteed. Vermoedelijk zijn er momenteel te veel taken waardoor men in beslag genomen is. Het is heel goed dat CNV Vakmensen opkomt voor de hard doorwerkende groep chauffeurs. Zonder regelmatig toiletbezoek kan deze hard werkende groep chauffeurs hun werk niet goed gemotiveerd doorzetten en wij hebben in ons land deze beroepsgroep heel hard nodig. (Denk maar eens aan de noodzakelijke boodschappen elke dag.) Zonder te suggereren dat er een overkill aan maatregelen plaats moet vinden moet het toch eenvoudig mogelijk dat er in samenwerking met deze sector een aantal mobiele toiletten geplaatst wordt op kardinale plekken in ons land.
Dat is een heel betaalbare mogelijkheid en kan veel narigheid voor komen. Deze mobiele toiletten worden vanuit het verhuurbedrijf ook extra gereinigd. Bovendien kan men toiletten met spoeling laten plaatsen. Als het ging om torenhoge bedragen voor niet direct noodzakelijke beroepsgroepen met klachten zouden wij er hier niet over beginnen. Het lijkt ons echter dat chauffeurs een cruciale beroepsgroep zijn voor onze maatschappelijke overleving. Het is voor iedereen maar speciaal voor onze chauffeurs hoogst noodzakelijk dat op druk bezochte plekken toiletten zijn die open zijn en gemakkelijk bezocht kunnen worden.
HARD WERKEN... MAAR WAT KOMEN DEZE CHAUFFEURS TEGEN...