Participatiesamenleving’ wint Vaagtaalverkiezing 2013

Misschien dacht u ook nog dat u alleen last ervan had? Nee hoor... Het is behoorlijk geruststellend dat veel mensen tureluurs worden van de mondstoppende reacties die ze soms van anderen -zogenaamde vaagprekers- te horen krijgen. Bijstaand rijtje mooie nietszeggende termen vermeldde het AD naar aanleiding van een interview met de makers van de veelzeggende site vaagtaal.nl Bijna 1200 mensen deden mee aan deze zesde editie van de Vaagtaalverkiezing. Ruim 1 op de 7 stemmen ging naar ‘participatiesamenleving’. Hiermee heeft dit kwaadaardig vage woord de titel vaagste vaagtaal van 2013 gewonnen. De Vaagtaalverkiezing was dit jaar een nek-aan-nekrace, aldus de organisatoren. Uiteindelijk won participatiesamenleving met 13,6% van de stemmen, op de voet gevolgd door ‘uitbodemen’ (13,0%) en ‘horizontaal beleid’ (11,8%).

Toch heeft dat gehate woord dat door onze zorgcultuur walst misschien ook een eerlijke functie. Leuk of niet maar misschien drukt participatiesamenleving wel precies uit wat men daarmee bedoelt. Samen aanpakken van zaken die je niet alleen kan afwerken toch?

Maar het kan ook een nare betekenis hebben. Dan is ‘participatiesamenleving’ een keurig uitgesproken afschuiver van lasten op anderen om te verhullen dat men zelf ergens geen verantwoording voor wil dragen. Misschien ook soms niet kán dragen.

En mogelijk ook soms wel kán maar niet wénst te dragen. Dat laatste vooral wil niemand zomaar accepteren. Juist bij dit laatste vermoeden komt de afkeer van iedereen voor het langdradige woord naar boven want dan verbloemt het misleidende woord een zekere tegenwerking op een manier die heel hardnekkig is en tegelijk zo onduidelijk is dat je niet weet wat het antwoord zou moeten zijn.

Het klinkt ook zo hol. Wie zegt er nu: "Laten we participeren in een wandeling vandaag..." Of: "Ik kom wat later op kantoor. Zou jij daarin kunnen participeren?"
Daar is alleen met een even onduidelijke kreet van diepe afkeer op te antwoorden: ...Báh...