GEDICHT VAN HEEL VROEGER :
KOFFIE ZETTEN
Zo is men soms alleen in huis: de dingen
verliezen binding met de werkelijkheid
Wegglijdend in een slaap buiten de tijd
houden zij op te glanzen en te zingen.
En zij ontkennen hun herinneringen
en raken langzaam hun geheugen kwijt.
En men wordt roerloos als hun roerloosheid
een vreemdeling onder de vreemdelingen.
Dan moet men heel gewone dingen doen.
Iets jaren ouds, bijvoorbeeld koffie zetten.
Aandachtig op kleine gebaren letten.
Zorgvuldig op wat knoppen drukken
Een warme korreldroge geur begint
zich langzaam om u heen te spreiden
de dingen tot hun leven te bevrijden.
De spiegel glimlacht terug: de koffie zingt.
door HARRIET lAUREY