WikiLeaks een gecompliceerd dilemma

 

altKlokkenluidersite WikiLeaks is begonnen met de publicatie van meer dan twee miljoen e-mails van onder meer Syrische autoriteiten. The Syria Files, zoals WikiLeaks de publicatie noemt, bevatten ook e-mails van zowel Syrische bedrijven als buitenlandse bedrijven die zaken doen met Syrië. De 2,4 miljoen e-mails zijn verstuurd tussen 2006 en 2012…

WikiLeaks werkt samen met enkele grote nieuwsorganisaties als de Duitse zender ARD, de Spaanse nieuwswebsite Publico.es en het persbureau AP. Zij gaan volgens WikiLeaks de komende twee maanden berichten over wat er in de e-mails gevonden wordt. Volgens oprichter Assange zijn ze ‘beschamend’ voor Syrië.

Dat zal misschien best wel eens waar kunnen zijn. Maar wat zouden wij daar ver vandaan levend zoal over kunnen denken? Het is overigens niet bepaald iets om  je graag mee bezig te houden. 

De mails zijn trouwens vaak in het Arabisch en in het Russisch geschreven. Dat zal eerst door vertalers moeten worden vertaald. Daar zou dan toch ook enige controle op moeten zijn wat dus een tweede behandeling noodzakelijk maakt. Zoiets moet zorgvuldig gelezen worden. Dat kost tijd.

Dan kennen we nog de achtergronden en persoonlijke en zakelijke belangen van de verzenders niet. We weten niet op welk niveau de mails een rol spelen want op zichzelf staande meningen van diplomaten of politici zeggen nog totaal niks.

WikiLeaks benadrukt overigens ook dat het met zulke grote aantallen niet mogelijk is om de authenticiteit van elke e-mail meteen te verifiëren. Dat is eerlijke taal maar daar staan tegenover belanghebbenden die mogelijk uit het openbaar geworden mailverkeer selectief mailtjes kunnen plukken en de inhoud aandikken en voor eigen doelen benutten.

Het wordt de hoogste tijd om mensen er steeds weer op te wijzen dat er qua informatie net als overal en altijd al hoofdlijnen en onderliggende structuren aanwezig zijn. En om dat het meest praktisch te kunnen benaderen moeten we over de complexe werkelijkheid vanuit universele objectiviteit en wetten denken. En iedereen die zich teveel in details verliest kan het geheel niet meer overzien. 

Het is bovendien overal en altijd heel makkelijk gebreken te herkennen en te ontdekken. Van individuen en van systemen. En dat is soms noodzakelijk om een beeld compleet te maken of te kunnen herstellen. Maar er zijn nu eenmaal mensen die wanneer zij die vrij gekomen kennis kunnen verkrijgen dat gaan misbruiken. Je geeft kinderen ook geen doosje lucifers om mee te spelen.

De tragiek van een opperklokkenluider en vrijheidsstrijder als Julian Assange die nu vastzit vanwege alle onthullingen is dit grote dilemma waardoor hij zijn vrijheid helaas heeft verloren. Het gaat bij zijn vervolging vast niet om twee dames waarmee hij zonder dat zij dit wilden het bed zou hebben gedeeld.

Maar wel om de stortvloed van achtergrondinformaties van WikiLeaks. En deze openbaarheid van feiten en situaties neemt toch steeds meer toe.