Columns

In De Familie: Zusterlijke Jaloezie

  Vanmorgen ging de telefoon. Rianna aan de lijn, een dame uit een groot gezin van maar liefst zes kinderen. Op het eerste gezicht leek hun familie in een perfecte harmonie te zijn wanneer ze allemaal bij elkaar waren. Maar onder die ogenschijnlijke eenheid borrelde er een subtiele onderstroom van rivaliteit, vooral tussen Rianna en haar twee zussen. Rianna was altijd al een beetje anders door haar passie voor muziek die haar uniek maakte in de familie. Ze zong niet alleen spirituele liederen in kerken, maar ook Franse chansons op straat.

De familie had onlangs een verjaardag gevierd, waarbij foto's werden gemaakt van alle aanwezigen. Rianna was altijd in haar eigen wereld, druk bezig met het maken van muziek en het schrijven van liedjes. Ze had zelfs een elektrische piano op haar vouwfiets gemonteerd, waarmee ze van huis vertrok en via bus en trein naar pleinen en straathoeken trok om te zingen. Het moderne digitale tijdperk was grotendeels aan haar voorbijgegaan; ze had nauwelijks kennis van internet en gebruikte haar mobiele telefoon slechts om in- en uit te schakelen.

Lees meer

Phia Baruch: Trompetgeschetter waar alles voor wijkt

   "In voetbaltermen noemen ze zo iemand een telesport-supporter ," zegt Morris. "Dat is zo iemand die net doet alsof hij iedere week in het stadion zit maar alle wedstrijden alleen via tv volgt."

Hij reageert op mijn verbazing over mensen die nooit zelf een oorlog hebben meegemaakt maar nu alles precies schijnen te weten over hoe wij ons daarover moeten voelen. En vooral ook beslissen over wat er daarom moet gebeuren. "Misschien ben ik een typische Nederlander,"zeg ik schouderophalend. "Poldermodel dus blijven praten met elkaar en naar bruggen zoeken... Dat doet men liever niet. Het lijkt wel of iedereen anderen liever beschuldigt dan probeert tot elkaar te komen."

Lees meer

Men hult zich in geheimzinnigheid

  AMSTELVEEN - 29 april 2023 - Soms vraag ik me af of het kabinet, dat de ene crisis na de andere veroorzaakt, een cursus in Amstelveen heeft gevolgd. De grootste fracties van de coalitie – VVD en D66 – zijn dezelfde als in Den Haag. Vandaar. Terwijl de overheid zogenaamd het standpunt huldigt dat in principe alles openbaar en bij uitzondering iets geheim is, geldt zowel landelijk als lokaal het tegenovergestelde. In Den Haag levert een oppositie in de Tweede Kamer nog iets op, waardoor bijvoorbeeld de schandelijke toeslagenaffaire na vele jaren aan het licht kwam.
Het ambtelijke verzet tegen openbaarheid is duidelijk en tot op zekere hoogte zelfs begrijpelijk. Media mogen zelfs ambtenaren meestal niet bij name noemen – zeker niet in conflictsituaties.

Maar ook bestuurlijk gaat het geheim vóór transparantie. De lokale VVD laat bijvoorbeeld, geheel anders dan in het verleden, geen medium toe op ledenvergaderingen. Daarin voert zij een eigen beleid en verzet zij zich tegen de landelijke trend van die partij, waarvan alle congressen online zijn te volgen en de hoogtepunten op televisie verschijnen.
Maar de VVD kiest plaatselijk voor geheimhouding, omdat volgens fractievoorzitter Jet Smit men nu eenmaal makkelijker praat als er geen journalisten of andere buitenstaanders bij zijn. Daarmee wordt volgens haar de ‘transparantie’ gediend. Onzin natuurlijk, want er wordt vanuit gegaan dat geen VVD-lid over die vergadering praat (tenzij men een weinig liberaal spreekverbod oplegt) en de afdeling is er als de kippen bij is om besluiten via persberichten aan de niet toegestane pers te zenden.

Lees meer

Platte Aarde En Stikstof

   AMSTELVEEN - 12 APRIL 2023 - Landelijke partijen krijgen het in Amstelveen steeds moeilijker. Omdat zij weliswaar plaatselijk ambities tonen, moeten die toch – hoe je het wendt of keert – stoelen op door de nationale partij gepropageerde standpunten. Het kan dus niet zo zijn dat, om een voorbeeld te noemen, de lokale afdeling van D66 over de volgens die partij natuur en onze totale planeet, inclusief de woningbouw, bedreigende stikstof totaal anders denkt dan de landelijke leiding.

Mijn in Amstelveen opgegroeide zoon is journalist in Boedapest. Vergeef mij die familiaire melding, maar ik wil hem citeren. Hij begrijpt namelijk niets van het stikstofprobleem in Nederland, naar de lezing van vooral D66 en GroenLinks. Het ziet er niet naar uit dat die plaatselijk een andere mening verkondigen dan landelijk. Voor zijn werk was hij in o.a. India en Indonesië. Daar moest hij - vertelde hij - keer op keer uitleggen wat stikstof was. “De inwoners hadden er nog nóóoit van gehoord en reden voor twee kwartjes per liter brandstof vrolijk op scooters rond,” zei hij, uit Indonesië terugkomend. “En denk je dat ze in China, waar zo’n beetje wekelijks een kolencentrale wordt geopend, die zonnepanelen voor Nederland produceert, wakker liggen van het niet-groene bezig zijn? Zolang ons land maar tot de klanten behoort voor de zonne-energie.”"De postzegel Nederland wil nu blijkbaar de hele wereld redden," vond hij.

Lees meer