Phia Baruch: Liefdes die voorbij gaan
Als je het zelf meemaakt hoe al je dromen en verwachtingen worden weggevaagd en jij heel erg boos of ongelooflijk verdrietig wordt weet je hoe pijnlijk het is als de liefde vervlogen is. En soms komen de ervaringen van sommige mensen die elkaar misschien nooit ontmoet hadden of alleen oppervlakkig wel eens elkaars naam gehoord hebben bijna onverwacht tegelijk bij elkaar.
Deze week waren er twee mensen van de jonge generatie die mij diep-ongelukkig vertelden wat er overbleef van hun relatie na een ruzie bij hem en iets wat op een nare afwijzing leek bij haar. Ze waren beiden erdoor overvallen en vroegen mij om raad omdat ik zoveel ouder ben en hun daar misschien mee kon helpen.
Hij zei: "Hoe kan zij toch zulke dingen tegen mij zeggen? Het doet vreselijk veel pijn." Zij zei: "Ik was eerst blij maar nu blijf ik de hele dag ziek in bed liggen ... Dit kan toch niet. Zo iets gebeurt mij weer ..."
Ik zal later vertellen hoe ik met haar daarover sprak want iedereen is anders maar beiden gaan net als heel veel andere mensen ondanks deze mooie zomer nu door een hele nare periode heen. Ik zei tegen hem dat pijn onvermijdelijk bij het opgroeien in elke fase van ieders leven hoort.
Aangezien hij volkomen opgaat in zijn huidige probleem neem ik hem niet kwalijk dat hij daar nooit over nadacht. Ik vertelde hem dat ik toen ik jong was een heel gedicht had geschreven over die kwaadheid en pijn die je doormaakt als je teleurgesteld bent in de liefde.
"Ik heb het net bij het opruimen van een kast gevonden en dan hoor je dat in de vorige eeuw vrouwen zoals ik ook net zo boos konden zijn als zij ... Als jouw 'liefje' ..."
"Lees voor," zei hij alsof ik over een toverstafje had gesproken.
GEDICHT: VOORBIJ
JE ZOCHT EN VOND
MIJN ZWAKKE PLEK
Je dcht mij diep
te kunnen kwetsen
DAT LUKTE GOED
EN ALS VERSTARD KEEK IK JE AAN
Ik schrok en zag
zo'n agressieve haat
en je gezicht leek een ballon
VAN OPGEBLAZEN NIETS
DAN LUCHT EN ZUCHT
ZO DESTRUCTIEF
EN OOK BEREID
TOT EXPLODEREN
maar ik liep weg
geen mikpunt meer
wat trillend en
onzeker nog maar
LANGZAAM VOELEND BETER TOCH ....
"Een mooi gedicht,"zei hij. "Zo lang geleden al geschreven... Wie was diegene waar je toen zo kwaad op was? "
Daar kon ik hem helaas niet op antwoorden. Toen het gebeurde leek het ontzettend 'groot' maar in de loop van de tijd ben ik zijn naam totaal vergeten.
Ondanks de laatste moeilijke gebeurtenissen in zijn leven hoorde ik hem toen gelukkig weer fijn even lachen. "Alles gaat voorbij ....." zei ik. "Iedereen moet bepaalde dingen meemaken."