Vintage-journalistiek: de ontroering van Aloys Ginjaar
Bij vintage-journalistiek veronderstel je dat iets helemaal-van-nu is en merk je dat het er heel veel eerder ook al was. Vandaag regent het bijvoorbeeld buiten na lange verzengend-hete zomerdagen. Tranen ruisen glanzend over de ramen maar druipen ook omlaag op de foto die onze redacteur Aloys Ginjaar ons toont.
Ontroerd kijkt hij naar de eenzame hond die achterbleef in een auto. Het is een expressieve foto uit de serie The Silence of Dogs in Cars van fotograaf Martin Usborne. "Wat begrijp ik die fotograaf goed," zegt hij. "Het is zowel voor kinderen als voor dieren onvoorstelbaar zwaar als volwassenen ze eenzaam achterlaten. Ze hebben geen idee van tijd en snappen niet hoe daar ooit een einde aan komt."
Had hij daar in zijn jeugd persoonlijke ervaring mee? "Ja. ik heb vroeger veel eenzaamheid gekend en dan ga je als kind meer nadenken. Je vraagt je tijdens zo'n opsluiting toch af of de volwassenen je ooit nog komen ophalen. Je wéét helemaal niet wat er gaat gebeuren... "
Ginjaar was als kind al behoorlijk kritisch. "Toen ik een jaar of 12 was moest ik net als andere katholieke jongens 'het vormsel' aannemen. Dan beloof je dat je je hele leven lang (wat ik zelfs toen al heel erg lang vond) trouw aan het katholieke geloof blijft. Maar ik zei onverwacht dat ik dat niet deed."
Wat een revolutionaire uitspraak in zo'n kinderleven! "Het was inderdaad heftig. De pastoor ging toen naar mijn vader om mijn kinderzieltje via zijn autoriteit voor de eeuwigheid te bewaren... Mijn vader zei: 'Als mijn zoon er zo over denkt moeten wij dat toch respecteren.' Waarop de pastoor reageerde: 'Als iedereen er zo over denkt kan ik de tent wel sluiten."
Wanneer gebeurde dat? "In 1958. Het bleken profetische woorden want er zijn later heel veel kerken gesloten. Ik heb trouwens zelf een tijdje later wel 'het vormsel' aangenomen maar dat deed ik omdat ik het toen zelf wilde."
Ouders bedoelen het meestal goed maar soms ervaren kinderen zoiets als opdringerig. "Inderdaad. Laatst zag ik dat kinderen ver weg met een ander geloof heel wat strenger worden aangepakt dan ik vroeger. Je zag hoe in die strenge moslimgemeenschap iedereen het geloof werd opgelegd. Wie weigerde kreeg stokslagen en wie van het geloof afging werd gestenigd."
... Ik ken die docu niet maar zou die dan niet over een ver in ontwikkeling achtergebleven land gaan? De meeste moslims zijn niet anders dan wij en moeten daar helemaal niets van hebben.
"Natuurlijk niet. Ik zeg alleen dat het nooit goed is iemand een geloof op te dringen. Je kunt iemand dat niet opdringen. Het is net als met de liefde. Als je die iemand opdringt verliest het voor de ander zijn waarde."
... Dat is diep. Je gaat wel heel diep Aloys Ginjaar...
"Ach ja... diepe waarheden zijn van alle tijden. Ik bedoelde eigenlijk alleen dat je je hond of natuurlijk een kind nooit in de auto moet vergeten."
FOTO: MARTIN USBORNE