Alle gevoel vloeide uit mij weg...

  Hier volgen mijn in het andere artikel besproken oude aantekeningen die ik in verband met de 'donkere dagen voor Kerst' toch nog maar eens toon. Zo kun je wellicht een emotionele crisis in je hoofd en hart kleiner maken of onder controle krijgen. Je moet vaak hoe dan ook iets verwerken.

Mijn ervaring heeft geleerd dat het allerbeste zeer praktische middel heel eenvoudig rust is. Dus ontspannen. Als je daarvoor leest of een film of sport kijkt is dat prima. Wie Yoga doet heeft daar zoveel werk aan dat je daar wel alleen aan kan denken. Net als met flink sporten.

Het schema luidt: beschrijf eerst in makkelijke woorden en een paar zinnen de feiten en gebeurtenis die je gaat analyseren.
Het was zondag. ik had een paar dagen een gevoel van onlust. ik stond in de keuken en raakte in een verschrikkelijk dieptepunt verzeild.
Wat ik voelde: verdrietig, kwaad en ongelukkig.

Daarna komt: hoe zijn je gedachten erover?
Ik voelde me gevangen in een enge ruimte. Ik was klein, koud en zonder geestkracht. Opgesloten en machteloos. Elke communicatie was bij voorbaat mislukt. Was ook nooit wat geweest. En als ik iets had was het niet van mij. Ik was leeg als een dode vorm en schaamde mij over mijn negatieve houding maar ik zat vast. Ik kon het niet veranderen. Kon het niet zelf doorbreken. Alle gevoel vloeide uit mij weg...

Hoe wilde ik mij graag voelen: ontspannen en blij.

Nu zette ik de camera er op:
Ik stond in de keuken. Mijn stemming was slecht. Iedereen is wel eens down. Dan moet je zoeken naar een andere oriëntatie. Ik ben nu niet klein meer maar ik moet alleen wachten tot zo'n periode voorbij is om nieuwe energie te verzamelen. Mijn onmacht was groter dan wat ik wel aankon. Het was een contrast met hoe ik gebruikelijk gestemd ben. Daardoor verlies je je spankracht. ik dacht mij dat allemaal in maar het was maar een interpretatie want ik leef gewoon. ik ben alleen maar ergens gestrand maar niet dood. Het zou misschien kunnen dat ik wel eens denk doordat ik de Tweede Wereldoorlog overleefde dat ik dood had behoren te zijn... Maar ik wil daar heel anders tegenover staan.

Nu volgt de praktische toepassing van deze aantekeningen:
Was wat ik aanvankelijk dacht en opschreef nog steeds waar? En wordt ik er beter van om dat te blijven denken? Krijg ik daardoor minder ongenoegen of conflicten?
Antwoord:
Natuulijk wilde ik dat niet blijven denken. Na het maken van de schema's las ik ze door en ik werd doodmoe. Ik ging slapen en de volgende dag waren de zware gevoelens vreemd genoeg helemaal over.

Daarna heb ik vaker met zo'n schema gewerkt. De camera ergens op zetten kan soms veel oplossen.

FOTO: REDACTIE