Burgers van alle landen allemaal even waardevol

altEr wonen overal in de wereld in alle landen burgers die mensen zijn net als wij. Ook in de Arabische wereld en het is heel zwaar voor mensen die daar wonen en zich steeds in zwart-wit denken moeten uitspreken omdat ze anders van "vijandig gedrag" worden beticht.

Iedereen weet dat we met behoud van onze eigen mening juist tegenstellingen zouden moeten kunnen overbruggen. Soms is daar heel onverwacht een licht in de duisternis te zien.

De Israëlische soldaat Shalit die eindelijk weer thuis kwam vertelde dat hij goed is behandeld door Hamas. Palestijnse extremisten overmeesterden de verlegen Shalit in juni 2006 bij de grens met de Gazastrook. Voor Israél is de nu 25-jarige Shalit een belangrijk symbool.
Hij is de eerste militair in 26 jaar tijd die levend uit Palestijnse gevangenschap kwam. Israël streeft er steeds naar om haar militairen terug naar huis te halen,tegen elke prijs.

Faisal Al Qasim, een Syrische journalist die werkzaam is voor het pan-Arabische Gulfnews, schrijft dat de zojuist gebeurde gevangenenruil tussen Israël en de Palestijnse terreurbeweging Hamas, waarbij één Israëlische soldaat werd geruild voor 1070 Palestijnen, 'zowel politiek als moreel enorm vernederend is voor alle Arabieren.'

Al Qasim durft openlijk vast te stellen dat de ongelijke ruil exemplarisch is voor het grote verschil tussen hoe Israël zijn burgers behandelt en hoe Arabische regimes dat doen. Het is opvallend vrijmoedig dat hij dat durft en mag zeggen want ook de Palestijnen hebben smartelijke herinneringen aan dood en verderf. Net als de Isarëliers. De emoties kunnen voor beide partijen dan zo hevig zijn dat men niet meer helder en eerlijk iets durft vast te stellen wat men wel zou willen doen.

Alle regeringen maken de nodige missers en in allerlei landen valt heel wat te verbeteren. De Arabische lente laat zien dat gewone mensen dat ook heel graag willen maar voordat je een situatie verbetert moet je toch eerst het probleem wel kunnen anlyseren.

De journalist Al Qasim durft daarvoor openlijk iets onder ogen te zien. Al Qasim schrijft dan dat het geen geheim is dat de waarde van een Arabier in op de 'ruilmarkt' van de Arabische regimes gelijk staat aan ongeveer nul. "Hij is net zo weinig waard als een uienschil," constateert hij.

Ongetwijfeld heeft hij gelijk en is dat het gevolg van een lange lange geschiedenis van het volk. Maar voordat hier iets aan kan veranderen moet het probleem eerst durven te worden geopenbaard.

"Men moet niet verwachten dat regimes die hun eigen vertrapte mensen als vuil behandelen en hen in hun eigen landen martelen en uithongeren ook maar iets geven om een Arabische gevangene in een Israëlische of andere buitenlandse gevangenis," gaat Al Quasim verder.

"Over de hele wereld worden duizenden Arabieren al tientallen jaren lang vastgehouden. Sommigen van hen zijn ondertussen gestorven zonder dat er ook maar een haan naar kraaide. "

Hij is gewoon iemand die behoort tot de Arabische wereld zoals er ongetwijfeld heel veel meer mensen zijn. Uit een geevolueerde gedachtenuitwisseling tussen leiders alle landen in oost en west zou juist in deze tijd moeten worden vastgesteld dat men alle burgers van alle landen even waardevol acht. En misschien komt het ook nog wel eens zover.