Phia Baruch: een boze droom
Het is een mooie voorjaarsdag in de hoofdstad. Tulpen, blauwe druifjes en bloemen als kleine gele sterretjes bloeien in de voortuinen van de straten. Kinderen tekenen veelbelovende ijshoorntjes op het trottoir. En de honden en katten uit deze buurt worden zo goed verzorgd dat ze als ware golddiggers in dierenland kunnen worden beschouwd als ze er in slagen hier in dit rustige deel van Amsterdam te mogen wonen.
"Ga je boodschappen doen? De JUMBO is vandaag misschien dicht hoor," word ik op straat gewaarschuwd. "Heb je de hélicopter vanmorgen niet boven onze huizen horen razen? Er is daar een overval gepleegd..."
Op kade op weg naar de bekende supermarkt, een Jumbo-filiaal aan de Baarsjesweg, zie ik geen politiewagens maar de overval is ook rond lunchtijd gebeurd. Het is nu al namiddag ... Ik ontmoet onderweg één van de zakenmensen die op dezelfde kade een zaak hebben die damesmode importeert. Hij reageert verbaasd op mijn vragen want hij heeft niets van de overval vlakbij gemerkt. Het is ook een tamelijk drukke verkeersweg.
Hij zegt: "Er gebeurt hier in deze omgeving nooit iets vervelends... " Dat ben ik met hem eens.
" Een dief kan daar serieus ook nooit zo veel hebben meegenomen."concludeert hij daarna bedachtzaam "want tegenwoordig betalen bijna alle klanten met hun pas."
Bij de JUMBO aangekomen is er niet veel meer van het gebeurde te merken maar ik hoor wel dat drie dames bij de kassa met een vol-automatisch geweer onder schot zijn gehouden en bedreigd. De zaak was vol publiek en iedereen was erg bang. Dat heeft deze medewerksters natuurlijk behoorlijk aangepakt. De politie is geweest en heeft direct onderzoek gedaan.
Er wordt nu weer ijverig en hard doorgewerkt maar zoiets is als een boze droom die nog lang kan doorwerken. Het heeft bijwerkingen.
In de supermarkt LIDL daarnaast hoor ik even later, is ook een medewerkster enkele dagen daarvoor door een man met een mes bedreigd. Ik ben die medewerkster toevallig wel eens buiten de supermarkt ergens tegen gekomen. Ze zei toen dat ze haar werk heel graag deed. Je zag haar ook overal hulpvaardig en aktief bezig in die grote winkel.
Een sprankelend en slank donker meisje. Maar haar stralende blik is nu dof. Haar licht goudachtig getinte huid is ook verbleekt. "Een mes in mijn rug...," reageert ze snel op mijn vraag tussen het werken door. Ze is flink en werkt hard ononderbroken verder. Maar er is iets veranderd.
Zo'n ervaring gaat heel diep. De dader weet van niets. Maar haar leven is veranderd. In no-time heeft ze gezien hoe een situatie je in diepe onzekerheid kan brengen en alle kanten uit kan gaan. Het is absurd maar het wordt nooit meer zoals het was.