Paul Van Son over kunst en moderne fotografie

Hallo Paul Van Son. Mag ik jou een vreemde kwestie voorleggen?
"Vertel... Ben benieuwd."

Je weet dat er in De Couturekrant hele mooie foto's worden gepubliceerd door een aantal begaafde fotografen. Iedereen is op een andere bepaalde eigen wijze weer heel sterk in dit vak. Maar de laatste tijd ontvangt de redactie van sommige persbureaus zulke rare foto's...
Wat bedoel je met rare foto's?

Wij ontvangen bijvoorbeeld modefoto's van mooie meisjes in nieuwe zomermode maar het lijken net etalagepoppen. Hun armen en benen zijn heel gek dood om te zien. Hun gezicht is ijskoud en wit. Alle levenslust en sprankeling is weg.
Misschien probeert men daarmee een andere stijl uit te drukken?

Dat gaat dan wel ver. Laatst heb ik opgebeld en gevraagd of het echte mannequins waren of etalagepoppen.
Zou kunnen dat Photoshop daar wel iets te overvloedig is benut...

Photoshop is op zichzelf geen bezwaar. Daarmee kun je retoucheren. Storende oneffenheden of kleine foutjes wegwerken.
Het blijft een persoonlijke keuze in hoeverre je Photoshop toepast. Dat maakt ons vak dus veelzijdiger en inspirerender.

Aan de ene kant willen jullie fotografen toch een zo scherp mogelijk beeld neerzetten dacht ik? .
Dat klopt. Daarnaast kan je de nadruk juist ook op een bepaalde sfeer willen leggen. Dat vindt het publiek vaak nog mooier. Bij een modefoto moet er toch nog vaak verder aan gewerkt worden. Daar ontkom je niet aan. 

Ik begrijp dat men een ideaal beeld nastreeft maar daardoor kan men ook een tikje te veel van de werkelijkheid afraken.
Toch heb ik wel eens meegemaakt dat ik een echte heldere foto maakte die er achteraf bewerkt uitzag. Dat viel me direct op.

Hoe komt dat dan?
Vermoedelijk een kwestie van belichting. Dat heb je niet altijd in de hand.

Bij sommige shows wordt daarover door fotografen nogal eens geklaagd. Dat hoor ik wel vaker. Maar een leuke modefoto roept verwachtingen op bij degene die ernaar kijkt. Vrouwen willen de kleding dan ook graag zelf aanschaffen. Maar als de getoonde modellen zo onnatuurlijk mooi worden dat alle vrouwen er spontaan een minderwaardigheidsgevoel aan overhouden...
Ja... In Amerika is er wel een discussie gaande over vervormde schoonheidsidealen. Jonge meisjes denken door het kijken naar te mooi gemaakte foto's soms dat hun body niet goed gevormd is en rennen dan naar plastische chirurgen.

Op een kwetsbare leeftijd is dat wel te begrijpen van die jongeren maar de industrie zou daar een eigen verantwoordelijkheid in moeten nemen.
Hoe bedoel je dat?

Anorexia niet als schoonheidsideaal propageren. Mager zijn is geen schande maar aan je eigen lichaam geen gezond bestaan gunnen is behoorlijk zielig. En het lost ook niets op.
Het is en blijft nu eenmaal heel moeilijk om de grens vast te stellen wanneer fotografie kunst is en wanneer niet.