Phia Baruch: Hond in de gang
De regen valt met veel gekletter op de straten. De lucht is donkergrijs. Herfstweer: wat wil je? Er staat iemand voor de deur."Sorry dat ik stoor maar ik was hier in de buurt. De kletsnatte zus van Hosse manoevreert zich door de lange gang met naast zich een hele grote druipnatte hond. "Mijn broer heeft gevraagd of ik even bij de redactie langs wilde gaan want hij heeft hier een speciale niettang vergeten die hij morgen nodig heeft."
Niet handig dan. Die ligt zeker nog in het tuinhuis... Pak hem straks maar. Kom eerst maar even opdrogen. Wil je thee? Okay... maar de hond moet wel in het portaal blijven anders gaat onze redactiekat tekeer..." De hond krijgt een paar brokjes en installleert zich op de mat terwijl de dame haar capuchon naar beneden doet zie ik een hoofd met een ordeloze haarbos en donkere gezichtsuitdrukking verschijnen. "Ik ben Neve, "stelt ze zich voor. En stapt een beetje korzelig naar binnen waar ze zich in een rotan kuipstoeltje laat zakken.
Natuurlijk heb ik geen idee waarom haar broer zijn zus Neve bij me langs stuurt. Na het regelen van thee legt ze uit: "Ik loop stage bij een dierenarts voor mijn studie en heb op mij genomen de hond van een vriendin van haar uit te laten." Na een tijdje komt de echte reden van haar bezoek er uit. Neve zit ergens mee en vertelt.
"Mijn broer maakt mijn computer in orde als ik er eerst met iemand anders over spreek .... ," zucht ze. "Mijn pa is niet bepaald soepel en ik kan het in ons dorp aan niemand kwijt want dan sta ik voor gek."
Wil je nog wat thee? Ja. Iedereen heeft wel eens zoiets ... "Ik heb heel stom gedaan,"zegt ze. "Ik dacht dat we vrienden waren. Gewone echte vrienden. Ik ken hem al een paar jaar..." Ze probeert haar tranen te bedwingen...
"Hij had geld nodig voor zijn huur. Anders werd hij op straat gezet..." Ik knik begrijpend: 'Eerst komt de druk en daarna het geluk...'
"Hoezo geluk?" zegt ze met schrille stem. "Het was heel veel en hij geeft het niet terug. Hij is daarna ook totaal veranderd. Hij stuurt rare sexmailtjes... Daar ging het dus al die tijd alleen maar om... Hoe kan dat nu geluk betekenen?"
Probeer het eens anders te bekijken... Je was op weg verliefd op hem te worden toch? Ze krijgt een kleur... (Kommer en kwel: we maken het allemaal wel eens mee).
"Je woont in een klein dorp. Je studeert hard en werkt. Stel je voor dat je uiteindelijk misschien toch een relatie met hem had gekregen hoe hard zou hij jou dan later teleugesteld hebben? Als hun zich nu al niet aan zijn beloftes houdt... Je hebt het precies op tijd ontdekt dat dit geen geschikte combinatie met jou wordt..."
"Dat is zeker. Mijn broer Hosse wilde naar zijn huis gaan om het geld terug te eisen maar dat wil ik niet. Ik hoef het niet eens meer terug. Ik heb hem geblokkeerd op mijn telefoon. Ik hoef hem nooit meer te zien. Alleen was het nogal veel geld ... Ik had het gespaard om een nieuwe jurk voor de bruiloft van een vriendin te kopen."
Intussen is ze tijdens ons gesprek behoorlijk opgedroogd. "Je bent nu toch vaak in Amsterdam voor je studie dus kun je vast wel in een vintagewinkel iets uitzoeken..."
Daarna wees ik haar de weg naar het tuinhuis want het is net even droog tussen de buien door. Ze vindt het gereedschap en doet het in haar tas. Daarna loopt ze door naar de gang om haar jas aan te trekken.
Ze ziet er een stuk beter uit dan toen ze binnenkwam. "Als iemand geld van je wil lenen," probeer ik mijn gedachten erover samen te vatten... "Je kunt altijd beter geld gewoon geven aan iemand dan lenen..."
Dat gaat haar een beetje ver. Zij is iemand die het vanzelfsprekend vindt dat vrienden elkaar helpen. Maar dan vertel ik haar een bekende joodse grap die haar vrolijk stemt.
Twee mensen komen elkaar op straat tegen.
Hij vraagt haar: "Kun je me wat lenen?"
"Ik heb helaas niets bij me."
"En thuis?"
"Dankje. Thuis gaat alles prima."