Phia Baruch: Een man van de Vrede
- C O L U M N - Volgens Arco op de redactie moeten "digibeten in de eerste plaats niet in paniek raken ook niet als hun computer volslagen onbegrijpelijk reageert. Zo'n programma probeert je af en toe door eigen updates spontaan iets te laten vernieuwen...." Dat zal wel waar zijn. En de volgende ochtend vroeg blijkt de computer het 'uit zichzelf' weer routineus te doen als ik eerst maar op een onverwacht opduikende knop 'herstel' heb geklikt. Het blijft moeilijk te begrijpen.
Opgelucht loop ik naar buiten. Niet wetende dat mij na dit digitale incident ook wat verrassende ontmoetingen te wachten staan. Net over de brug sta ik stil bij het kantoor van een makelaar waar ik de advertenties in de etalages bekijk. Als ik door wil lopen vraagt een iets getinte oudere man mij: "Wilt u een huis kopen? " Verbaasd sta ik stil. Hoe komt hij erbij? "U leest niet voor niets de advertenties,"zegt hij op een belerende toon. "Waarom zou u daar anders zo lang voor stil staan? En ik wil mijn bovenhuis verkopen..."
"Ik koop helemaal geen huis," zeg ik geïrriteerd. "Waarom stond u daar dan?" Nouja, zeg... Ik zucht even maar aan de andere kant is ieder mens anders. Misschien denkt hij met dat imponeergedrag indruk te maken. Hij komt uit een andere tijd en een andere wereld. Hij is keurig gekleed. Misschien was hij wat onhandig. Zo vriendelijk mogelijk zeg ik: "Ik ken u niet en het gaat u niets aan natuurlijk maar ik ben journalist. En ik schreef toevallig laatst een tekst voor iemand die zijn huis verkocht. Ik keek hier in de etalage hoe andere mensen hun advertentie hebben opgesteld."
De man lacht hautain en vraagt eerst wantrouwig voor welke krant ik werk. Daarna laat hij me weten dat hij de Tao bestudeert maar dat ik wel niet zou weten wat dat was. "Het is een Chinese filosofie," zei ik. "Er zijn verschillende manieren waarop mensen vanuit een bepaald systeem de werkelijkheid benaderen. Ik heb daar best begrip voor maar ik ga nu verder."
Ik wilde doorlopen maar de man zei: "En hoe komt het dat u denkt dat u met uw manier van denken gelijk heeft?" Ik begon er genoeg van te krijgen dat hij mij in verlegenheid probeerde te brengen. Ik zei: "En hoe komt het dat u geen vogel bent en hier als mens voor mijn neus staat in plaats van hoog door de lucht te vliegen?" Geschokken over die rare vraag deed hij een paar stappen achteruit. "Ik heb geen vleugels," zei hij geschokt. Het drong opeens tot hem door dat hij bij mij toch niet het overheersende mannetje hoog op de apenrots kon uithangen.
Ik liep eindelijk alleen verder de hoek om langs een enorme schutting en kwam voorbij een koffiehuis waar op een bankje John Wong Fat voor de deur zat. Ook een man van Oosterse afkomst. Hij was gekleed in een leren pak en behangen met verschillende kleurige kettingen met een soort kristallen middenstuk. "Die kristallen hebben te maken met de aarde, de zon en de maan en Venus," legde hij uit.
Een mooie gedachtengang...
"Toen ik jong was hebben ze mij op de zondagsschool hele mooie verhalen uit de Bijbel verteld. Daar heb ik veel van geleerd. Ik weet dat wij door de Allerhoogste worden gezien en dat Hij niet blij is met hoe het nu in de wereld gaat... De mensen hebben te weinig voor elkaar over. Ze zijn heel boos op elkaar, liegen en bedriegen en raken verwikkeld in een vreselijke strijd in plaats van elkaar te vergeven. Dat maakt Hem kwaad. Daarom gebeurt er zoveel narigheid op aarde als overstromingen, ongelukken en oorlogen. Ik ben een man van de Vrede."
Bent u nu gepensioneerd?
"Ja. Maar ik heb jarenlang in het OLVG gewerkt, het bekende ziekenhuis in Amsterdam Oost. Daar hangt nu nog een grote foto van mij bij de ingang. Die is gemaakt toen ik er met pensioen wegging. Die foto hangt daar want ik ben ook bekend als de man van de Vrede die de patiënten rustig kan maken. Ik legde tijdens mijn werktijd de artikelen klaar voor de dokter voordat hij ging operen. Dat moet heel precies gebeuren... En als mensen dan ziek waren en na een behandeling de patiënten zonder veel energie in bed lagen kwam ik soms met die kettingen over mijn witte uniform hun kamer binnen. En dan gebeurde er iets want ze kregen meteen een goed gevoel. Het was alsof ze een zegen ontvingen... "
Mocht hij die kettingen dan op het witte bijna steriele uniform dragen? "Bij uitzondering mocht dat. Men had het namelijk gemerkt. Zodra ik soms een ziekenkamer binnenkwam en de mensen de vrolijke uitstraling van de kettingen zagen begonnen hun ogen te glanzen... Ze vroegen soms ook of ze ze even mochten aanraken... Ze voelden dat er heel veel positieve energie naar hun toe kwam... De dokter zag het ook aan de patiënten. Ik vond het fijn als ik in het ziekenhuis daarmee mensen mocht helpen."
Mag ik even naast u op het bankje zitten? ... U bent een sjahmaan want ik voel ook nu heel duidelijk dat uw chakra's energie uitstralen... Waar is dat begonnen? En hoe héét u?
"Mijn naam is John Wong Fat... Mijn moeder was een Indiaanse in Suriname die verliefd werd op een Chinese man. Daarna ben ik toen gekomen. En Wong Fat is mijn Chinese achternaam. ik ben naar Nederland vertrokken en hier gaan werken. " Spannend hoor. U heeft dus een zeer rijke ervaring vanuit uw multifunctionele background.'
Hoe werkte u toen met die zieken?
" Als gezegd: Ik ben op de wereld gekomen om mensen blij te maken. Ik ben een man van de Vrede. Ik verplaatste me volledig in de patiënt. Zoals u misschien weet kan door ziekte en stress boosheid de overhand krijgen. Met een beetje hulp van het universum ebt die boosheid weg."
Daarna laat John de foto's van twee mooie kleinkinderen zien. "De derde is ook net geboren. Een meisje. Ik heb geweldige kinderen: vijf dochters en een zoon. Als ik vertrek uit deze wereld zal de energie van het universum ook hun zeker blijven begeleiden."
JOHN WONG FAT IS OP DE WERELD OM MENSEN TE HELPEN ...