Nederlandse sterren stralen op catwalk DIDIT in Parijs
PARIJS- Tijdens de hectische Parijse coutureweken dient zich een grote verrassing aan want daar ontmoeten twee heel erg jonge Nederlandse models elkaar toevallig bij een casting en worden even later voor een show op dezelfde dag voor een bekende couturier geboekt. Flanerend over de catwalk en vlug zich opnieuw verkledend komen ze elkaar tegen in deze voor hun nieuwe omgeving. Wat leuk! Vooral omdat één van de Nederlandse models voor de allereerste keer een echte show op de catwalk presenteert.
Twee knappe Hollandaises
De jongste die voor de allereerste keer showt wordt vergezeld door haar vader die niet zonder trots mag constateren dat zijn dochter het meteen allemaal perfect doet. ( Hij zegt: "Zo lang ze het graag doet kan ze hier mee doorgaan.") Natuurlijk maakt onze fashionfotograaf snel een foto van de twee knappe Hollandaises.
Zij hebben het voorrecht te mogen showen voor Didit Hediprasetyo uit Jakarta Indonesië. Hij is opgeleid op Parsons School of Design in New York en Parijs. Tout Paris is geïnteresseerd in zijn couturecollectie voor zomer 2012 want de mondaine inwoners van deze legendarische modestad zijn verwend en kiezen slechts het mooiste op het gebied van couture. De Indonesische ontwerper met de onuitsprekelijk lange naam wordt meestal aangeduid als Didit.
Zijn kracht ligt in een duidelijke en realistische belijning met aandacht voor veelal onderschatte details. Couture is zoals men in het algemeen wel weet zo mooi als een sprookje maar wordt vaak alleen als imagemaker neergezet. Dat houdt ook verband met de exorbitante stoffenprijzen. Het is dus erg knap als iemand in staat is de esthetiek met de functionele draagbaarheid te verenigen. In ons land is de collectie van Paul Schulten en ook van Frans Molenaar een goed voorbeeld hiervan. Sheila De Vries prefereert het zichzelf designer te nomen maar haar couturekleding voor koningin Beatrix toont eveneens een knap staaltje werk.
Het is zoals Didit uit Jacarta met de lange gecompliceerde naam graag uitlegt: "Maak je couture zo dat de draagster er op een haast intiem en heel persoonlijke manier mee in contact staat."
Dat maakt ook dat je sommige pakken, jurken, blouses, mantels etc. associeert met bepaalde herinneringen.
O ja... dat droeg ik toen hij bij me was in de tuin op die mooie zomerdag. Fijn om naar te kijken... Of: Hoe konden we in die periode toen toch zulke vreemde kleren aantrekken? En voor couture geldt vaak eveneens een onuitwisbare herinnering. Weet je nog? Die bruid van Mart Visser? Dat was een schitterende verschijning... Tussen al die bruiden op die expositie in De Nieuwe Kerk was het ook geweldig verkeren.