Sheila de Vries: "Vaak ontvangen wij hele vreemde mailtjes..."

AMSTERDAM - Misschien ligt het aan de sfeer maar wij hebben het van meer beroemde ontwerpers uit de hoofdstad gehoord. Zij krijgen soms de gekste verzoeken van onbekenden per mail binnen. Zo vertelde de bekende couturier Ronald Kolk mij eens dat een mevrouw hem vroeg om een nieuwe couturejurk te schenken aan haar dochter omdat ... zij zo mooi ballroom kon dansen! Ook Sheila de Vries rolt soms bijna van haar stoel van het lachen om de vragen die men haar stelt. Maar niet altijd want die mails kosten soms veel werktijd. Zij krijgt (net als onze redactie) heel vaak post van scholieren die een proefstuk moeten maken en daarvoor in vragenlijsten zoveel informatie van haar eisen, dat zij net zo goed het hele stuk zou kunnen schrijven. Sheila ontvangt die mails al jaren. "Niet alleen van scholieren maar ook van heren die hun vrouw een dagje Sheila willen geven, oftewel: een dagje laten meedraaien op mijn atelier, omdat die moeders ook zo leuk voor de kinderen kunnen naaien," zegt ze. Wordt zij daar dan niet een beetje gek van?
"Het kan ook vriendelijk bedoeld zijn. Er mailen dan dames uit het hele land die er met mij een dagje op uit willen om te winkelen, waarbij ik ze dan kan adviseren op kledinggebied. En daarna gezellig koffie drinken! En nogal wat meisjes die willen weten hoe je zo snel mogelijk een beroemde modeontwerpster wordt? "

Graag binnen 3 seconden zeker? We barsten in lachen uit om de mails van "de heren die haar naakt in een bontjas willen zien... "
Nogal zielig zijn "de vrouwen die een vreselijk leven hebben bij hun man en vragen hoe zo moeten oplossen." En dan nog de fans van door haar geklede BN-ers.

"Fans van bijvoorbeeld Anita Meijer die vragen of ik nog foto’s van Ahoy heb waarop Anita mijn creaties droeg. Liefdadigheidsinstellingen met het verzoek of ik zo vriendelijk wil zijn iets beschikbaar te stellen. Mensen die graag een gratis outfit zouden ontvangen omdat ze het zelf niet kunnen betalen."
... Helemaal gratis? Ze durven wel.
"Ja. Wat is hier in godsnaam aan de hand? Sinds wanneer ben ik “Lieve Lita”geworden? Ik ben gewoon modeontwerpster en toch geen sociale instelling?! Elke dag zo’n 25 mails, waaraan je uren kwijt bent om ze te beantwoorden. Ik heb er echt geen tijd voor. De gotspe is nog dat het allemaal snel moet, anders komt er een boze mail, waar het antwoord blijft."
Dat is ongelooflijk on-cool...
"Inderdaad. Zulke mails vragen te veel aan ons. Dan denk je: Ik kap er mee. Ik wil gewoon alleen maar mijn vak uitoefenen. Dat is mijn werk. Ik bedenk liever kleren, dan dat ik uren naar een beeldscherm moet staren. Waar is de tijd dat iemand je een kaartje stuurde en ik rustig, soms een week later, (r)echt uit het hart een briefje terugschreef?"

Een hele week wachten? Dat is voor deze generatie van deze tijd toch net zo iets als vroeger toen we met de postkoets gingen reizen? Voor deze over-geïnformeerde generatie moet alles meteen gebeuren. Alles moet direct voorbij flitsen maar het gelijktijdig optredende heimwee naar vroeger met al dat retro-gedoe is er niet voor niets. Al die verlangens naar vroegere echte contacten in plaats van het ijlen van de ene verre horizon naar weer een andere horizon geeft mensen van nu een heel erg leeg gevoel. Ook het praten via de telefoon in plaats van direct met elkaar en de ander in de ogen te kijken is veel te abstract. Onze couturiers zijn gevoelig voor de komende trends. Zij weten dat het tijd wordt voor een echte communicatie. Zij  beseffen waar het in het echte leven om gaat: om (ouderwetse) echte contacten.          

FOTO: PATRICIA STEUR