Michael van der Meide: Bittersweet manic nature... Couture 2023
- c o u t u r e - ROTTERDAM - 29 maart 2023 - We ontmoeten Michael voor de tweede keer in zijn atelier in Rotterdam-Zuid. Het is ijzige koud deze vrijdagochtend. Michael wacht ons op bij de ingang van de oude school die is omgetoverd tot een creatief bolwerk. “Koud hè, kom snel binnen.” Uitnodigend houdt hij de deur voor ons open. ”Koffie?” Sinds de laatste keer dat we Michael spraken, legde hij de laatste hand aan zijn collectie en is er een levendige fotoshoot geweest met de 12 zeer expressieve ontwerpen en 2 modellen. Vervolgens vertrok hij voor een maand naar Marokko.
Hoe gaat het met nu met hem? “Als je het hebt over mijn bipolaire stoornis dan gaat het wel goed. Na mijn vakantie was het even shaky allemaal. Ik moest echt even acclimatiseren in Nederland. Wat me hielp? Rust, reinheid en regelmaat, dus op tijd naar bed en op tijd eten bijvoorbeeld. Klinkt heel suf misschien en cliché, maar dat is heel belangrijk. Op vakantie week ik daar een beetje vanaf. Veel minder rust en veel prikkels want we hebben heel veel gedaan en gezien. Zeker met dat zonnetje daar, dat geeft gewoon pep”, hij moet lachen. Om vervolgens weer rustig te vervolgen: “Ik moest weer tot mezelf komen, even weer op aarde landen.”
Dan over naar zijn bijzondere zeer beeldende collectie, die gaat over 12 looks, iedere look staat voor een maand en bepaalde mood. Iedere mood vertelt een gevoel en een emotie. Dat gevoel heeft hij verwerkt in de 12 designs die in augustus zijn gefotografeerd in een gymzaal naast zijn atelier. “De collectie fotograferen ging heel goed, maar ik was ook zenuwachtig. Gaan de modellen snappen wat voor emotie ik bedoel? Gaan ze zich daarbij inleven? Tegelijkertijd moest ikzelf ook weer door de emotie heen.
De modellen vroegen natuurlijk wat ze moesten uitbeelden, wat ik bedoelde met een outfit. De expressie en het gevoel van dat moment, dat zit al in de kleding maar het moet ook in het gezicht en in de houding zitten. Ik moest het gevoel weer oproepen van wat ik toen heb meegemaakt. Dat was wel een dingetje hoor. Het bracht me weer naar dat moment en wat ik toen voelde.”
“’Ik heb een donker en licht getint model gebruikt. Donker en licht is ook wat je voelt in je emoties. Ik wil daarnaast dat mijn modellen, net als mijn kleding divers zijn, zodat verschillende mensen zich ermee kunnen identificeren. Een model is bijvoorbeeld binaire, transfemme, en in transitie. Dat vind ik ook belangrijk om te laten zien en om ze een podium te geven. Zij mogen er ook zijn. Ik vind het onmisbaar dat dit in mijn collectie wordt uitgedrukt omdat het ook een onderdeel is van wie ik zelf ben. Ik ben ook homoseksueel en vind het zeer waardevol om dat te vertegenwoordigen in mijn werk. Daar ben ik ook heel open over.”
“In the end is de shoot echt boven verwachting gegaan,’’ stelt hij glunderend vast met een typisce Rotterdamse tongval en van die pretogen. Hij swiped de laatste foto weg en de trots spat van hem af! ... “Ik had kippenvel, moest huilen, alles.” Dan leunt hij weer rustig achterover in zijn stoel en drinkt een slokje koffie. “Het belangrijkste doel van het project is dat ik het taboe wil doorbreken van een bipolaire stoornis. Ik wil er een positief licht op laten schijnen. Manisch zijn heeft veel goede kanten, maar kan iemand ook donker en depressief maken. Het is de after omdat je roofbouw pleegt op je eigen lichaam. Medicijnen helpen echt, wil ik graag meegeven. Het is geen zwakte om in therapie te gaan en het is zeker niet raar om medicijnen te nemen. Eerst dacht ik dat zelf wel: kan ik het niet zonder, dacht ik. Dat hield ik lang vol. Ik ben een jonge vent; heb ik niet nodig toch? Maar mijn levenskwaliteit is zoveel verbeterd door de medicatie. Daar ben ik erg dankbaar voor.”
Wat nu verder ? De foto’s van de designs van Michael hangen tot eind Mei bij Antes op de Dynamostraat 18 in Rotterdam-Zuid waar hij in behandeling was en zijn herstel begon. Ook bij galerie Nieuw Charlois op de Wolphaertsbocht 81 in Rotterdam-Zuid hing zijn werk. Dit jaar zou hij ook graag exposeren bij Parnassia Groep (waar Antes deel van uitmaakt) in Den Haag, maar zijn ambitie reikt nog verder.
Michael: “Het project gaat een eigen leven leiden, dat gevoel héb ik gewoon. Omdat het van belang is. Dit is een universeel thema. Mijn project gaat heus niet alleen over mode. Het omvat een veel verder reikende diepere betekenis want het kan anderen ook helpen. Dat is wat ik graag wil bereiken. Een dialoog openen. Dat het een soort connectie maken met anderen zodat mensen zien: hij heeft het ook, maar hij doet gewoon zijn ding. Dan kan ik het ook.”
AUTEUR: DAVE HOPPEMA
MEDEWERKERS AAN DE COLLECTIE BITTERSWEET MANIC NATURE ... :
Art directie & Couture: MICHAEL VAN DER MEIDE Assistent Coututur: ZOLTAN FAZEKAS Assistant Couture: VINCENT MOERMAN
Fotografie & beeldbewerking: BRENDA DE VRIES / Make-up & Haar: SONYA BLOEMHARD
Sieraden ontwerp Obscura: JUDITH SCHWENDENER /Korset & object ontwerp Fantastica: RIK DAVIDS
Illustraties: LINDA ZOON / Zeefdruk prints Sexualia: IVAN VAN BEEK
Borduurwerk Mania: SOEK ZWAMBORN / Schilderij Therapia: MARIKEN HEYWEGEN
Modellen: WINNI PASCALINE & DENNIS BIJLEVELD (aka IAMMAMMAQUEEN)
Therapeut: SIL HOL (BonteKoePraktijken voorheen Parnassia) / Vrienden van Parnassia: SARA VERHELST & DAVE HOPPEMA
Dit project is mede mogelijk gemaakt door een donatie van Stichting Droom en Daad
FOTO: CURA SUIT
( Mood: Verlicht zijn door therapie, juiste medicatie en een goed ingericht leven met de drie R-en, Rust, Rijnheid en Regelmaat.)