Verdwaald zijn in je passies...

Netwerken zonder echt contact ... Kan dat? Zeker. Het is zelfs aan de orde van de dag. Er zijn heel veel mensen ieder moment van de dag bereikbaar. Via de telefoon: sommige mensen hebben 2 verschillende mobieltjes en nog een vaste telefoonlijn. Via de mail of Facebook. Zij lijken vaak bijna-experts in communicatie en beschikken over een wereld aan relaties.
Daarbij hebben ze soms nog een glanzende job en kunnen ze je overstromen met hun woordenvloed over alles wat zij doen. En wat ze denken over wat ze niet doen. "Hij lijkt wel een boek, "denk ik over Bert-Jan die zo bevlogen over één van zijn zakelijke successen spreekt. " Hoe weet hij dat allemaal uit zijn hoofd? Waar haalt hij de energie vandaan om dat allemaal te organiseren en zoveel mensen daarvoor achter zich aan te krijgen. Hij kraakt hier en daar nog een aantal mensen met andere opvattingen over zijn vak af. Dat mag natuurlijk maar toch... Misschien leest hij mijn twijfels aan mijn gezichtsuitdrukking af.

"Het gaat er om dat je je passies volgt, "besluit hij." Die zin over passies-volgen heb ik al wat te vaak aangehoord. Het is een uitspraak van mensen die in zo'n luxueuze positie verkeren dat zij zich alleen maar fijne en leuke werkzaamheden kunnen permitteren. Zij zetten zich af tegen gewone stervelingen die maar moeten kijken hoe ze de huur bij elkaar krijgen en of hoe ze het eten op tafel en de rest kunnen opbrengen.
Ik ken Bert-Jan al jaren. Ik weet dat hij zich veel kan veroorloven maar tegelijk ontzettend eenzaam is. Er zijn wel veel mensen die zijn indrukwekkende uitspraken volgen en er ook zakelijk voordeel door verwerven. Bert-Jan weet namelijk heel veel over concepten maken en volgen die tot maatschappelijk succes leiden.
Toch heeft hij met niemand een diep en echt persoonlijk contact. Dat ligt zeker niet aan zijn uiterlijke verschijning want hij ziet er tiptop uit. Daar zorgt zijn persoonlijke assistent heel goed voor. Toch kunnen de mooie pakken en vlotte shirts en alle zogenaamd vrolijke verhalen voor mij niet verbergen dat er een muur staat tussen hem en anderen.
Misschien wil hij zichzelf niet kennen doordat hij in zijn jeugd vaak werd vernederd. Daarom wil hij geen contact hebben met zichzelf. Hij weet namelijk wel heel precies hoe anderen functioneren maar wijst echt contact met wie hij zelf is af. Dat nare beeld van hem wat er toen hij klein was werd ingehamerd is hem altijd bij gebleven.

De oneerlijke bril die hem toen werd opgezet maakt dat hij altijd iemand aan anderen presenteert die hij niet is.
Daar echt over praten doet hem ook te veel pijn. Misschien gaat zijn inzicht met het ouder worden toch beter worden. Ooit zal hij wellicht begrijpen dat het nare beeld van vroeger niet klopt. Dan ziet hij misschien in dat hem iets lelijks is aangedaan. Dat overkomt meer mensen die zich er toch van weten los te maken omdat men dan eindelijk beseft dat iedereen deel van het geheel uitmaakt.