Cybercriminaliteit en sociale criminaliteit
De grootste seniorenorganisatie in Nederland (de KBO-PCOB) met 250.000 leden roept juni uit tot de maand van de strijd tegen cybercriminaliteit. Vandaag wordt een voorlichtingscampagne gestart via onder andere voorlichtingsfilmpjes en uitgebreide artikelen in de eigen media."Prima! Grote waakzaamheid is geboden, " zou ondergetekende bij het lezen van dit bericht hun graag willen toevoegen. Over hoeveel nare gebeurtenissen spreken wij hier?
Je hebt criminelen in allerlei graden en op verschillende terreinen. Wij nemen hier even de cyber- en de sociale criminaliteit jegens senioren onder de loep. Zeven procent van de senioren geeft aan wel eens slachtoffer te zijn geweest van phishing, 3 procent is slachtoffer geweest van koop- en/of verkoopfraude via internet en 2 procent tot slot van hacken. Maar lang niet alle senioren zitten op internet. Het is vaak voor hun te veel gedoe. Het was van voor hun tijd en ze overleven het tot nu toe ook best. Veel andere senioren zijn ooit rond het jaar 1999 voor het eerst online gegaan. Op dit moment gaan echter bijna negen op de tien senioren die wél internet gebruiken dagelijks online. Gemiddeld zijn zij tussen de twee en drie uur per dag lekker bezig. Tegelijkertijd voelt de helft van hen zich wel eens kwetsbaar achter de computer.
Niet zo vreemd na al die gekke telefoontjes die je soms krijgt uit verre landen die met allerlei smoezen dreigen je je persoonlijke gegevens te ontfutselen. Tijden veranderen en generaties passen zich zoveel mogelijk aan. Maar toch is het ook eens tijd om te bekijken hoe er door bepaalde jongeren over senioren en in het bijzonder over seniorvrouwen (laten we ze seniora's noemen) wordt gesproken.
Neem nu eens het Tweede Kamerlid mevrouw Corinne Ellemeet. Ze is 43. Middengeneratie maar vermoedelijk zichzelf wel heel jong denkend. Vér van de ouderen-horizon af. Zij pleit voor een gunstiger financiéle positie van de Gezondheidsdiensten en vindt het daarom beter dat ouderen boven de 70 geen nieuwe heup of nierdialyse meer mogen ontvangen. Het systeem is voor haar belangrijk. Daarna komen de mensen. En nu we toch bezig zijn... Eens even kijken wat Ton Verlind een paar maanden geleden in dit verband op zijn professionele Ton Verlind Media daarover meldt...
... Dit schrijft Ton Verlind over Corinne Ellemeet: Haar GroenLinks partij werkte eraan mee dat de inkomenspositie van veel ouderen de afgelopen jaren drastisch verslechterde, terwijl de kosten waarmee ze geconfronteerd worden in het kader van de ‘participerende samenleving’ (=alle problemen over de schutting van een ander gooien) almaar stegen. Ik bedoel daarmee dat de zorg van GroenLinks voor ouderen nogal selectief is... ( tonverlind.nl/5105-2)
En gisteren - op die warme zondag- verzeilde ik even in een tv-programma en hoorde daar een spreekster in de uitzending Op weg naar het Lagerhuis. Een jong volwassene die in haar toespraak beweerde dat het goed zou zijn als een oud vrouwtje 'waar toch niemand meer iets aan had' beter voor de trein kon springen want daarna kon je tenminste nog 3 minuten stilte beleven. Wat zegt deze als grappig bedoelde passage in het toespraakje over iemands on-beschaving? Wat vertelt zoiets over wat zo iemand mist?
Natuurlijk zijn senioren en seniores allemaal zelf ook jong geweest. Net als ondergetekende. En je beweerde nog wel eens wat. Maar je moet als jongere nu eenmaal nog wel het één en ander leren. Sommige individuen hebben op zo'n molment meer te leren dan anderen.
Als seniorvrouw zeg ik helemaal niet dat het eerder genoemde tv-programma niet goed zou zijn. Ook niet omdat de jury zich later jegens de jonge spreekster klakkeloos uitputte in loftuitingen. Ik merk alleen maar op dat zorgeloosheid en verwaandheid van sommige jongeren kennelijk wordt toegejuicht.
Veel senioren zijn inderdaad goed van vertrouwen. Ze hadden en hebben misschien nog bepaalde idealen. In de ogen van sommige jongeren hooguit goed voor een film of een boek maar nu 'niet meer nodig'. Het staat die jongeren in de weg. Senioren moeten dus leren om zich aan te passen. Zich te beschermen tegen de hardheid en soms ook jaloezie van bepaalde vaak gefrustreerde figuren uit vorige generaties.
Hardheid? Dat bewijst het 2de Kamerlid Corinne Ellemeet van GroenLinks. Zij heeft er onlangs voor gepleit om ouderen van boven de 70 geen nieuwe heup meer te geven als dat nodig zou zijn of een nierdialyse.
Aan beide zijden - zowel van ouderen als jongeren - worden er aanpassingen verwacht aan de harde realiteit van het leven waarin kunstmatige systemen het van menselijkheid proberen over te nemen. Bel maar eens naar een helpdesk en dan leer je heel sytematisch mensen van keuzenummers te onderscheiden. Probeer er mee te dealen... Dat wordt van je verwacht.
En over die oude vrouwen die maar voor de trein mogen springen 'omdat toch niemand meer iets aan ze heeft' zou ik willen zeggen; 'Het is jouw probleem nog niet. Wacht maar af klein meisje met al je oordelen tot je zelf ook eens ouder bent. Net als ik.
Misschien heeft iemand je dan nog wel nodig? Of niet mischien zoals jij veronderstelt. Later is later tenslotte. Dan kom jij ook weer jongeren tegen. Veel later hoor. Als je het tenminste háált. Ik mag het voor je hopen.