Phia Baruch: Muziek en poëzie tijdens de Top 2000
Dansen op de Top 2000 als je het helemaal over je heen laat komen ... Maar de muziek uit vroegere tijden was toch veel spannender en ik besluit al luisterend maar eens wat op te ruimen. Natuurlijk lukt opruimen aan mensen die dol op boeken zijn nooit.
Ik raak verdwaald in de negende druk van Zwervende Vogels van Tagore wat ik al van 1971 af in huis heb. Een Bengaalse dichter die volgens zijn vertaler Johan de Molenaar uit een familie van zeer verlichte Hindoes kwam die de oude wijsheid van de Veda's opnieuw in het licht stelde.
Tagore had ook veel contact met de Westerse beschaving.Zijn stem klinkt zacht en vol goedheid maar helder. Hij schreef romans, toneelstukken en filosofische artikelen. En als je zijn gedichten leest zou je denken dat je met een ascetische monnik te maken hebt. Maar niets is minder waar want hij leefde volop en niets is hem ook bespaard gebleven. In een tijdvak van slechts enkele jaar verloor hij zijn vrouw, zijn jongste dochter en later zijn oudste zoon.
Terwijl de muziek van de Top 2000 als een verfrissende stroom om mij heen tintelt denk ik na over de grote veranderingen in de leefwijze van zijn tijd naar nu. En er zullen nog grotere veranderingen in onze wereld optreden. Zulke momenten waarbij dat door mensen wordt overdacht zijn niet exclusief voor onze tijd.
Rabindranath Tagore schrijft:
"Ik denk aan andere eeuwem,
die dreven op de stroom van het leven
en leven en dood
en die vergeten zijn
en ik voel de bevrijding
van voorbij te gaan.
Hoe dichterlijk mooi laat hij daarmee zien dat wij allen door de tijd heen met elkaar verbonden zijn. Dat gold toen maar ook nu. Het is bekend dat vooral in de Donkere Dagen veel mensen niet goed raad weten met hun gevoelens.
Vaak lijkt dat een beetje mysterieus maar ondanks feesten en verlichte huizen zijn veel mensen toch eenzaam. Ze raken misschien door het zien van de overdaad bij anderen verloren - heel even - in de tijd maar dat verandert toch ook wel weer. Het is allemaal niet helemaal duidelijk van deep-down weer terug. Maar ook Tagore liet ons weten dat de gordijnen soms weer heerlijk open gaan.
Hij schreef:
Je glimlachte en sprak tegen mij
over niets en ik voelde dat dit het was,
waarop ik lang gewacht had.