Phia Baruch: Netwerken op de Haringparty
Het is al jaren een redelijk bekend fenomeen: netwerken op een van de haringparty's in ons land aan het begin van de zomer. Dit jaar was het al dagen regenachtig en zelfs soms een beetje koud geweest, maar vandaag werd het onverwacht mooi zonnig weer. Zelfs Harry Mens van het programma Business Class vond het weer verrassend. Hij schudde me beleefd de hand en zei dat hij juist daarom een groot gedeelte van het jaar in Portugal doorbracht. "Maar misschien valt het vandaag toevallig mee. Ik wil toch even op de haringparty in Amsterdam rondkijken of ik wellicht hier iemand tegenkom."
Hij zag er opvallend goed uit. Als je veel modeshows professioneel hebt bezocht, kijk je vermoedelijk op een andere manier naar herenmode. Meestal is een man die in ons land keurig gekleed in een pak met een mooie herenhoed verschijnt snel overdressed, maar sommige mannen kunnen het toch heel goed hebben. Voor veel vrouwen is het ook een verademing naast de grappige en geinige outfits van jongeren de stijl van een goed geklede oudere man te kunnen observeren.
Toen ik het Hilton binnenliep, verraste het me hoe druk het was. Veel genodigden maar ook veel vaste bezoekers stonden in een rij te wachten om naar buiten te mogen gaan waar aan de rand van de tuin straks uit het water het eerste vaatje heerlijke nieuwe haring aan land zou worden gebracht. Journalisten, fotografen en cameramensen haastten zich over de trappen van het grote terras.
Ik werd begroet door een slanke blonde vrouw in een ruimvallend teerblauw pak en kreeg een polsbandje in dezelfde kleur. "Daarmee kun je straks zo door de controle het terras op," legde de journalist Lorenzo Ledel van het kwartaalmagazine Vision uit.
Hij was in druk gesprek met de couturier Sheila de Vries, die een chic kort zwart suède jasje bezet met lange franje droeg over een zachtroze zijden blouse met parelgrijs dessin. Lorenzo Ledel wordt vanwege zijn grote vakkennis zeer gewaardeerd in de culinaire wereld. Hij vliegt naar Spanje om sherry te beoordelen of wordt in Frankrijk op een persreis uitgenodigd om een nieuwe wijn te beoordelen. Hij wil het allemaal weten en heeft er veel voor over.
Sheila de Vries, die zelf jarenlang veel gasten ontving op haar shows, vroeg hem naar The Green Egg. Ik spitste mijn oren en Lorenzo verzekerde mij dat ik in zijn nieuwe blad alles kon lezen over deze nieuwe ronde groene barbecue. "De top onder de barbecues voor de jetset," reageerde Sheila de Vries. Ik ben niet zo weg van hapjes en tuinparties, dus keek ik wat rond en ontdekte de fotograaf Govert De Roos bekend uit vroegere tijden met zijn partner. Hij was een van de bekendste fotografen uit de tijd toen nog niet iedereen foto's met de telefoon maakte. Net als Lorenzo Ledel is hij een echte vakman zonder praatjes en aanstellerij.
Zijn partner droeg een witte zomermantel gedessineerd met grote roze rozen. "Ik heb een heel ander beroep," zei ze lachend, "maar ik draag de naam van Govert daarmee uit." We moesten lachen en ik zei dat het mooi combineerde met haar zwarte striksandalen met kruisbanden om de enkel.
"Weet je nog dat je mij vroeger goede raad gaf?" vroeg ik Govert. "Je hebt iets bekends," gaf hij toe. "Maar ik heb zoveel mensen gefotografeerd..." Ik zei dat hij ooit bedrijfsreportages bij VNU Business Publications had gemaakt en ik was toen één dag per week manager van een groep studenten die voor een textiel vakblad een marktonderzoek deed. Ik schreef ook artikelen voor het blad en hij gaf mij financieel advies. "Dat is vast gebeurd," gaf hij toe. "Echt iets voor mij, maar het was zo'n drukke tijd."
Op het buitenterras viel het me op dat de gasten ondanks het mooie weer en de heerlijke dranken die werden aangeboden minder open met elkaar omgingen dan ik dat jaren geleden had meegemaakt. Metoo laat zijn sporen na. Er werd gekeken naar elkaar en men genoot en communiceerde, maar er werd nauwelijks geflirt. Men hield groepsmatig contact, maar toch meer vanuit de eigen bubbel.
Ik zag een paar leuke jonge gasten, buurtgenoten van het Hilton, die wel durfden op te vallen. Boris was gekleed in een elegant roze kostuum. Hij had het ooit door Carlo Bosschaert zien dragen. "Ik ben alles gaan afzoeken tot ik wist waar ik het zelf kon kopen," reageerde hij desgevraagd. Zijn gesprekspartner Alexander, in een keurig klassiek pak, zei: "Naast hem vind je mij zeker slecht gekleed..." Natuurlijk klopt dat niet. Er waren hier juist wel veel mannen met een eigen kledingstijl. Hij vertelt desgevraagd dat hij advocaat is.
Ik mag een foto van de heren maken. Ze zijn buurtgenoten die elkaar hier soms aantreffen. Boris zegt dat hij leeuwendompteur is. Als we uitgelachen zijn, vertelt hij dat hij reclamefilmpjes voor bedrijven maakt.
Uiteindelijk komt de heerlijke haring en er zijn allerlei nieuwe manieren om die weer anders klaar te maken. Mensen verdringen zich bij de stalletjes en de metoo-bedreigingen raken op de achtergrond. Mensen durven meer met elkaar te praten. Geweldig om zo ontspannen met elkaar om te gaan en lekker van de haring te proeven. En dat kan vanaf nu dus weer bijna overal.