Dankbaar voor I Love My Ears Campagne
Ook als de geluidsnormen voor versterkte muziek keurig worden nageleefd, moeten mensen zelf in actie komen om hun gehoor te beschermen. Ja, dat zal wel. Maar dat kan niet altijd. Je kan niet al het vliegverkeer verbieden als je lekker in je tuin zit en je wilt niet altijd ruzie met de buren over hun lawaai- pubers. Het zal allemaal wel weer overgaan, denk je.
Maar soms gaat iets niet over.
De paleisachtig-grote sportschoenenwinkel in een grote stad die zich probeerde boven het straatlawaai uit te laten horen maar op een knooppunt met druk verkeer is gevestigd had het moeten laten bij levensgrote etalages vol aanlokkelijke en dure sportschoenen. De reclameboys van de enorme sportwinkel hadden echter een truc bedacht waardoor het in de winkel net aldoor leek of er een berg stenen neerstortte. In nogal langdurige afwachting van een hulpvaardige shoeboy werd ik bijna gek van dat gebonk omdat ik aanvankelijk dacht dat er echt iets omviel.
Het gebonk wat ik hoorde tussen voorbij ratelende trams en ander verkeerslawaai van buiten af door was zo hardnekkig storend dat ik keek waar dat beangstigende gerommel vandaan kwam. Je zag nergnes iets maar zoals een haastig voorbij schietende winkelmedewerker heel correct maar snel uitlegde, hoefde dat ook niet. "Het is geen visuele maar meer een auditieve promotie." En: 'Nee ... Het wordt een beleving genoemd. Je kon het ook niet zien behalve als je op een bepaalde plek ging staan omdat meer mensen net zo naief als ik dachten dat er echt een verbouwing plaats vond. En dan "keek je al zoekend .... hahaha ... meteen de gloednieuwe kleurrijke hoewel prijzige collectie door..." Nouja, ik moest toch nog heel lang wachten want ze hadden te weinig medewerkers en ik wilde weten waar die bonkpartij dan vandaan kwam.
Na veel rondlopen door aan elkaar grenzende gangen vol vakken waain de mooiste sportschoenen van het seizoen elkaar - kóóp mij roepend - leken te verdringen langs hoge lege toonbanken waar nooit iemand aan geholpen werd, sloop ik het diepe inwendige van de zaak in. Ik kwam langs een rek met badpakken, frutsels en badmutsen en grote stokken en dingen waarvan ik niet weet wat het waren en voor welke sporten ze gebruikt werden. Half verscholen achter een gordijn ontdekte ik een lelijk soort plastic bergje stenen dat ergens in de coulissen om de paar minuten zogenaamd instortte met het echte irritante bonkgeluid van stenen die van een hoge berg afratelden.
Toen een deskundige shoeboy mij desgevraagd eindelijk de meest fantastische sportschoenen aanreikte vroeg ik hem of hij geen last had van het zich herhalende rotgeluid. Hij haalde zijn schouders op en zei: "We zijn er aan gewend. We horen het niet meer. " Hij zei dat hij het ook te druk had om er op te letten." Bonk, bonk, bonk ... hoorde ik onderdehand.
Ik snapte de hint (druk-druk-druk) maar ik zei toch: "Weet u dat het heel slecht voor uw oren kan zijn... ? U kunt er bij de personeelsafdeling een klacht over indienen..." Maar hij had geen zin in al die stress. Hij liep al richting kassa om eventuele nieuwe klanten te helpen. Een aardige knul die met veel plezier zijn werk deed maar dag-in dag-uit zijn oren liet overbelasten. Zoiets van; Laat maar gebeuren. En het bijna automatische gedonder accepteerde hij gedachteloos. Dat het zijn gehoor op den duur onnodig verdoofde ... Die stress later daar stond hij niet bij stil.
Maar ook als de geluidsnormen voor versterkte muziek keurig worden nageleefd, moeten mensen zelf in actie komen om hun gehoor te beschermen. Dat is een kwestie die ook het kabinet bezig houdt. Daarom komt er meer voorlichting over het voorkomen van gehoorschade. De bestaande I Love My Ears campagne wordt uitgebreid.
Het huidige convenant hanteert een maximaal geluidniveau van 103 dB. De Gezondheidsraad adviseert, mede op basis van het voorzorgsbeginsel, een maximaal geluidniveau van 100 dB. In de praktijk is vaak al sprake van geluidniveaus onder de 100 dB, zoals blijkt uit de afgelopen jaren verzamelde gegevens in het registratiesysteem van de geluidmetingen in het convenant.
Staatssecretaris Maarten van Ooijen (VWS) vind dat extra actie om mensen zo goed mogelijk te beschermen tegen gehoorschade echt nodig is. Dat geldt ook voor allerlei gelegenheden met harde muziek – zoals clubs en feestcafés - die onder de afspraken en geluidsnormen van het convenant vallen.”
Uiteraard ook in winkels. En ook luxueuze winkelpaleizen ontkomen hier eveneens zeker niet aan.