Studio Frowijn maakt veranderkunst
Liselore's atelier in Amsterdam is gevuld met een merkwaardige mix van materialen en voorwerpen. Een onnestoel, een curieuze samenvoeging van ongemakkelijke stoel en onhandige zitzak, dient als haar artistieke troon. Om haar heen staan glazen, niet de alledaagse drinkglazen, maar glazen met een verhaal, glazen die vertelden over een tijdperk van snel wisselende trends en wegwerpcultuur. In haar meest recente serie, genaamd "V, Tactual Misfits," tracht Liselore de betekenis van in diskrediet geraakte fast fashion-materialen te overstijgen.
Haar nieuwsgierigheid bracht haar tot een onconventionele benadering, waarbij ze de materialen uit hun modediscours haalde om hun inherente spanning en esthetiek te ontdekken. In haar uitnodiging aan vrienden en kunstliefhebbers, spreekt ze over 'het oprekken van betekenissen' en het definiëren van schoonheid buiten de grenzen van de modewereld. Ze maakt modieuze buitenbeentjes die ze bij ons introduceert. Net zoals in 'het echte leven' ook de buitenbeentjes soms stormachtig veel belangstelling vragen of misschien ergens ook wel 'de kop van Jut' kunnen worden genoemd.
Buitenbeentje #7 was een verbazingwekkende combinatie van verweerde denim, versleten leren patches en schitterende glazen kralen die in een ogenschijnlijk willekeurig patroon waren genaaid. Het resultaat was een kunstwerk dat zowel ruwheid als verfijning uitstraalde, een paradox die de toeschouwer uitnodigde om na te denken over de traditionele grenzen van schoonheid.
Buitenbeentje #9, daarentegen, bestond uit stukjes textiel van verschillende culturen, verweven met draden van gerecycled plastic. Het glas dat Liselore had geselecteerd voor deze creatie vertelde een verhaal op zich, met subtiele krassen en deuken die de levensloop van het materiaal accentueerden. Samen vormen de onnestoel en de glazen een tableau vivant van contrasten en onverwachte harmonieën.
Het heeft iets onzinnig liefs zoals Liselore Frowijn totaal oncommercieel een andere materiaalcombi dan bruikbaar en nuttig aan ons voortovert. Zelfs de foto laat zich niet makkelijk op één manier tonen voor een artikel in deze krant want ook de foto van Io Cooman hoort bij haar veranderkunst. Kunst is nu eenmaal totaal onvergelijkbaar met 'nut' en 'dat wat je goeddoet omdat je het kunt gebruiken' al kunnen gebruiksvoorwerpen en materialen wel een kunstzinnig aspect hebben.
Op de opening van de tentoonstelling in Liselore's studio waren de reacties (natuurlijk!) divers. Sommigen waren verwonderd over de transformatie van alledaagse materialen, anderen voelden de spanning en esthetiek die Liselore had gezocht. Wie heeft nu nooit die vraag op zich af horen vuren: Wáár ben je mee bezig? Tja ... Dat probeert steeds weg te glippen maar het IS er wel.
De kunstenaar zelf, op dat moment gezeten op haar onnestoel, glimlachte tevreden terwijl ze haar transdisciplinaire benadering vierde. Haar creaties nodigden de toeschouwers uit om schoonheid te ontdekken buiten de gebruikelijke kaders, een reis die Liselore met hen deelde door middel van haar unieke en een andere-betekenis-hebbende kunstwerken.
VERANDER-CREATIE: LISELORE FROWIJN
FOTO: IO COOMAN